| |
Αρρωστο μυαλο
με κοκκινα ματια
βρωμικο και σαλεμενο
ξεχασμενο στους βαλτους
με το στομα ανοιχτο
γεματο πληγες
χασκει τον ριμαγμενο ουρανο
ο,τι απεμεινε απ τα πολυχρωμα χρονια
καρφωμενο στην λασπη
στο κεντρο του πονου
σαν πτωμα στον παγωμενο βυθο...
Τον αδειο...
στο Τελος....
Ερημο ψαρι...
που πνοη..και που δακρυ..
Για σκεψου...
Αραγε να φοβαται?
θα φοβαται ο τελευταιος ανθρωπος??
ποιος ξερει...
Οταν ολα θα εχουν τελειωσει
αφου χαθει καθε κραυγη
και καθε φιλι σκορπισει στο αιμα
οταν γκρεμισει ο θανατος καθε ψυχη
και καθε ψεμα , καθε αυταπατη...
θα μεινει η Γη να καπνιζει μοναχη
κατω απο το αδιαφορο βλεμα των αστρων
και μια ορφανη , παραπονεμενη Σεληνη
θα κοιτα γυρω γυρω θλιμμενη...
θα ρωταει γιατι..
γιατι καναμε ΛΑΘΟΣ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
