Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ζητείται σώμα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269342 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ζητείται σώμα
 Αφιερωμένο
 
[B][align=center]Οι πόρνες λέξεις σου ανταμώνονται
οι σιωπές γεμάτες κοκκινάδια
ψυχές που γδύνονται για λίγη ηδονή
ένας φτηνός κόσμος στα πόδια σου
καλοδιατηρημένος μα κούφιος,
σάπιος από σάπιους ανθρώπους.
Ναι σ'εσένα γράφω απόψε,για σένα
και από εσένα εμπνέομαι
Πως σκατά τα κάναμε έτσι;
Πως κάναμε τη ζωή μας μπουρδέλο;
Κρυώνεις τόσο απ'τη μοναξιά
κι ας καλοκαίριασε,δες έξω!
Μα τι λέω;
Εσύ το μόνο που ψάχνεις είναι ένα σώμα γι'απόψε
άντε και ένα για αύριο
κι ας μην ξημερώσεις μαζί του.
Οι σιωπές ετέρες που ξεχύνονται,
ξεσκίζουν ενοχές στο πέρασμά τους
φλερτάρουν με αγγίγματα σκληρά
υγραίνονται και μόνο στη ματιά σου
κι ακόμη ένα σώμα μπαίνει μέσα σου.. [/align][/B]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.
 
kornos29
25-06-2008 @ 03:41
::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΝΤΗΣ
25-06-2008 @ 04:23
καταπληχτικη ποιηση..............
τελεια
νασαι καλα
deti
25-06-2008 @ 04:23
"Εσύ το μόνο που ψάχνεις είναι ένα σώμα γι'απόψε
άντε και ένα για αύριο"
Άουτς!
Καλό! ::smile.::
Γιώργος_Κ
25-06-2008 @ 04:36
η ψυχολογία μου έχει γαμηθεί

το μπουρδέλο που ήρθα να μείνω
λέγεται ζωή, η θλίψη είναι οικοδέσποινα
τα δάκρυα με παρασύρουν, γίνομαι καράβι
ταξιδεύω, δε μοιάζω ακόμα με άγγελο
οι ουρανοί δε με χωρούν απόψε
τα λιγοστά μου βήματα ηχούν
σ' ένα μικρό, σκοτεινό δωμάτιο

Το μπουρδέλο που ήρθα να ζήσω
είναι γεμάτο με πουτάνες καρδιές
που αγαπούν λένε, όλο τον κόσμο
να πηδήξω καμιά δεν κατάφερα
μα με γάμησαν κάποιοι στον κώλο
τα αισθήματα που'χα τα ξέχασα
κι αυτά τα ολίγα, θυμάμαι γι'απόψε
σαν μετρώ τις σκόρπιες μου σκέψεις
την ψυχή μου έλα πάρε και κόψε..

XA! άπαιχτο; (χριτς- χριτς, ένας πρώην χρήστης Μαρίας!)

Ωραίο ποίημα! ::wink.::
utterly sweet
25-06-2008 @ 05:23
http://de.youtube.com/watch?v=_IrZOB6fzhA
το κορίτσι του Μαι
25-06-2008 @ 05:35
"τοσα χρονια μια ανασα" ::yes.::
"κρυωνεις τοσο απ'την μοναξια
κι'ας καλοκαιριασε,δες εξω........... ::up.::
nirbana
25-06-2008 @ 06:15
Εσύ το μόνο που ψάχνεις είναι ένα σώμα γι'απόψε
άντε και ένα για αύριο
κι ας μην ξημερώσεις μαζί του
η φτήνια του έρωτα....
υπέροχο Μαρία.... ::yes.::
tinios
25-06-2008 @ 06:52
Πολύ καλό!!
Helene52
25-06-2008 @ 08:06
Υπέροχοο!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
χρηστος καραμανος
25-06-2008 @ 08:18
ΕΙΣΑΙ Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΡΙΑ ΜΑΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
isidora
25-06-2008 @ 09:14
Οι σιωπές ετέρες που ξεχύνονται,
ξεσκίζουν ενοχές στο πέρασμά τους
φλερτάρουν με αγγίγματα σκληρά


Απίθανο ::love.::
ψιτ-ψιτ
26-06-2008 @ 01:21
γεια σου ρε Μαριώ.....και γαμω τις γραφες
ψιτ-ψιτ
26-06-2008 @ 01:23
σαν...μαυρο ουρανιο τοξο........... ::theos.::
ψιτ-ψιτ
26-06-2008 @ 01:24
παω να γραψω........

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο