| |
Ψιθυροι χαμενοι στο χρονο
καρδιες που μιλον για πονο
ματιες και βλεμματα αυτων που νιωθεις
πως δε θα μιλησουν
Και αν εσυ λες πως νοιαζεσαι
η σιωπη θα ναι τωρα ο συντροφος σου
Τα μυστικα δε λεγονται ακομη
και ας τα γνωριζουν ολοι
Ορκοι που σπανε στις εξι αισθησεις
και αν γυρισεις
την πλατη
εκει κρυβονται οι αληθειες του κοσμου
Τα μυστικα δεν λεγονται ποτε, καλη μου,
το στομα δεν τα μαρτυρα
αντιθετα
σε κοιτα
και απαντα
"Μα τι ειναι τωρα αυτα
που λες?"
χροια που κρυβει ενοχες
τα μυστικα δε λεγονται ακομη
μενουν εκει
και ας τα γνωριζουν ολοι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
