Άθη Λ.
26-06-2008 @ 22:02 | πολύ όμορφο.. θα του άξιζε να μελοποιηθεί! καλημέρα Νεκτάριε | |
l_uck_y
26-06-2008 @ 22:31 | Μα εμείς, απ’ έξω πάντα και απόμερα
νυκτώσαμε, κι ακόμα να χαράξει.
Ρώτα κι εμάς, σε πόση αγάπη ξοδευτήκαμε,
πόσο μας πλήγωσαν, τα πέτρινα τα χρόνια
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
νετη541
26-06-2008 @ 23:02 | Δυό μέτρα, τα όνειρα μπροστά, μα δεν τα βρήκαμε,
!!!!!!
Πολύ ωραίο και μελωδικό. Μόνο αυτό με τις δύσκολες γενιές κάπως μού 'ρχεται. Νόμίζω ότι και οι μουσικές σ' αγαπήσαν φίλες μου. Καλημέρα ::yes.:: | |
ΑΝΤΗΣ
26-06-2008 @ 23:09 | Υπεροχο κομματι
Γεια σου Νεκτάριε φίλε κι αδελφέ | |
LILA KIRA
26-06-2008 @ 23:24 | θα χαράξει ποτέ βρε Νεκτάριε,θα χαράξει; όσο πάει και μαυρίζει και πάλι μας πληγώνει,απλά μεταλλάσοντε κι' αλλάζουν τ'όνομά τους ::yes.:: ::hug.:: | |
Astrolavos
27-06-2008 @ 00:04 | Ωραιότατοι οι στίχοι του τραγουδιού σου. Μπράβο σου και πάλι. | |
Ιππαρχος
27-06-2008 @ 00:07 | Οι μοίρες, σου φερθήκανε απλόχερα,
σε τύλιξαν μ’ ασήμια και μετάξι.
Υπέροχο και αυτό, όπως όλα! | |
χρηστος καραμανος
27-06-2008 @ 00:24 | Ρώτα κι εμάς, σε πόση αγάπη ξοδευτήκαμε,
πόσο μας πλήγωσαν, τα πέτρινα τα χρόνια.
Δυό μέτρα, τα όνειρα μπροστά, μα δεν τα βρήκαμε,
κυνηγημένοι, απ’ τη νύχτα και τα χιόνια.
VRAIO REFRAIN TINIE!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Helene52
27-06-2008 @ 00:41 | Ρώτα κι εμάς, σε πόση αγάπη ξοδευτήκαμε,
πόσο μας πλήγωσαν, τα πέτρινα τα χρόνια.
Δυό μέτρα, τα όνειρα μπροστά, μα δεν τα βρήκαμε,
κυνηγημένοι, απ’ τη νύχτα και τα χιόνια.
Κ Α ΤΑ Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!!!
Την καλημέρα μου Νεκτάριε ::hug.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ιχνηλάτης
27-06-2008 @ 00:41 | Πραγματικό!!
Βγάζει πολύ πίκρα! | |
swordfish
27-06-2008 @ 00:45 | Καλημέρα Νεκτάριε...μια νότα δροσιάς στο τοπίο το τραγούδι σου!!! ::up.:: | |
ΘΙΣΒΗ
27-06-2008 @ 01:12 | δυνατές οι αλήθειες σου........! | |
Nefeligeretis
27-06-2008 @ 02:39 | Νεκτάριε! Τι να λέμε;
Αψογα, έτοιμα για μεγάλες επιτυχίες,
ο άξιος συνθέτης και ο άξιος ερμηνευτής,
θα σε απογειώσουν!
Εύγε! | |
Ναταλία...
27-06-2008 @ 05:18 | Ρώτα κι εμάς, σε πόση αγάπη ξοδευτήκαμε,
πόσο μας πλήγωσαν, τα πέτρινα τα χρόνια.
Δυό μέτρα, τα όνειρα μπροστά, μα δεν τα βρήκαμε,
κυνηγημένοι, απ’ τη νύχτα και τα χιόνια.
καταπληκτικό ::up.:: ::theos.:: | |
ivikos
27-06-2008 @ 06:12 | Νεκτάριε
Διδάσκεις καλέ μου φίλε,εμπνέεις, μας ταξιδεύεις!!!!!!
φιλαράκι μου να 'σαι καλά
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Maria Olsen
27-06-2008 @ 10:01 | Πολύ ωραίο!
Αλλά για ποιά ασήμια και μετάξι μιλάς...
Δεν έχουμε όλοι το προτέρημα του μπαμπά που πληρώνει για τις ατέλειωτες ώρες στις καφετέριες... ::whist.:: | |
arpistre
27-06-2008 @ 11:50 | ωραίος tinie!!
λιτά και πολύ σαφώς υποστηριγμένη άποψη
για το τεχνικό, να μη μιλήσω, θα επαναληφθώ..
μάατορας!!! | |
tinios
27-06-2008 @ 12:28 | Μαρία μου(olsen), δεν έχει να κάνει με τίποτα προσωπικό!
Οι εποχές είναι διαφορετικές, πιό εύκολες σε υλικό επίπεδο!
Σε πνευματικό, άσε, είναι μιά άλλη μεγάλη ιστορία!! | |
elena351
27-06-2008 @ 12:29 | ::up.:: Poly dynatos o stixos sou Nektarie !! ::up.:: ::theos.:: | |
ALYZIOS
28-06-2008 @ 08:11 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!! ::up.:: ::theos.:: ::smile.:: | |
ΓιΟΥΛΗ_Τ
28-06-2008 @ 14:27 | θλιμμενο αηδονοκελαηδημα ..
γεια σου ρε Ρηγα .. | |
 |
