| |
Ποιήματα που αφήνουνε μια μυρωδιά οικεία
Ποιήματα που αισθάνεσε να γίνονται
κομμάτια της ψυχής σου, που μπλέκονται
μες το μυαλό σαν παρελθόν δικό σου
σπάνε το φράγμα της σιωπής, τον πόνο, την πικρία
Ποιήματα που ύμνησε ο εκάστοτε καιρός
Ποιήματα που οδεύονται στο Άπειρο
χωρίς αρχή και τέλος, βαρκούλες που πλημμύρισαν
σαν δακρυσμένα μάτια, άλλοτε δίνοντας το θάνατο
κι άλλοτε την ελπίδα, μα πάντα στέλνοντας το φώς
Ποιήματα που βγαίνουνε απο βαθιές πληγές
Ποιήματα που αποτελούν ολόλαμπρες εμπνεύσεις
και πάντα ανθοστόλιστα, αληθινά και θεία
μοιάζουν μ' αιώνιες προσευχές στους ουρανούς του Αγνώστου
που υψώνονται ολοζώντανες κι αληθινές πηγές
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
