Maria Olsen
01-07-2008 @ 03:38 | H glwssa sou einai... zwntani an kai den ta katalavainw ola...
Pantws an kapoios zwntanos-nekros to diavaze den 8a tou elege tipota... paraxeno prama... exei ena dunamismo monadiko
Na sai kala ::hug.:: | |
χρηστος καραμανος
01-07-2008 @ 04:10 | Να με προσ έχεις
Είμαι συλλέκτης σπάνια.
EIΣΑΙ Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ,ΜΠΡΑΒΟ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Nefeligeretis
01-07-2008 @ 04:14 | Πού να οδηγεί άραγε
αυτό το προς;
Η μάλλον πού να οδηγούσε;
αφού πάντα έλειπε και λείπει,
ακόμα και τώρα.
Καλό μήνα Τζενούλα
και να προσ εχεις.
::smile.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
01-07-2008 @ 04:17 | Μαρία, το κακό είναι ίσως πως όταν γράφω απλά αφήνομαι και δεν το κοιτάω ξανά, να δω αν είναι κατανοητό. Αλλά ούτως ή άλλως για μένα αυτή είναι η μαγεία, χχαχαχα.
Χρήστο ::razz2.::
Μου κρύβεται Κώστα, μου κρύβεται. Να' σαι καλά. | |
Ίμερος
01-07-2008 @ 05:16 | Κοιτάμε και λίγο μπροστά...εκεί είναι η ζωή...καλό μήνα Τζένη | |
justawoman
01-07-2008 @ 07:18 | Όχι ζωή, δε θέλω τίποτε μισό!
Κάπως έτσι το εισέπραξα μάι Τζέην και μ' άρεσεεε
Να σε προσ-έχεις ::love.:: | |
Denis
01-07-2008 @ 10:41 | Με τους 4 πρώτους στίχους δεν περιγράφεις, αλλά ζωγραφίζεις εξαίσια μιαν ιδιωτική στιγμή... Δεν πρόκειται για στίχους, αλλά για αναγεννησιακό πίνακα, ίσως... Η εικόνα σου, αθώα και μελαγχολική, μου 'φερε στο νου αυτό το απόσπασμα από την Αμοργό του Γκάτσου:
''Έτσι κοιμάται ολόγυμνη
μέσα στις άσπρες κερασιές
μια τρυφερή μου αγάπη,
ένα κορίτσι αμάραντο
σα μυγδαλιάς κλωνάρι.
Με το κεφάλι στον αγκώνα της γερτό
και την παλάμη πάνω στο φλουρί της...
Πάνω στην πρωινή του θαλπωρή,
όταν, σιγά - σιγά, σαν τον κλέφτη,
από το παραθύρι της άνοιξης
μπαίνει ο αυγερινός να την ξυπνήσει!''...
Κατά τα λοιπά, το ''Έμεινα ρέστη.'', στην καρδιά του ποιήματος, τα μαρτύρησε όλα! ::sad.:: ::hug.::
Καλό μήνα, Τζέννυ (των πειρατών)! | |
επισκέπτης
01-07-2008 @ 14:41 | πάρα πολύ όμορφο.... λεπτά αρώματα κι ιδιαίτερα...
κι ένα χαμόγελο στο Διονύση.... ::rol.:: | |
giannisanas
01-07-2008 @ 16:44 | είσαι συλλέκτης σπάνια και χειρίζεσαι ωραία τις λέξεις. Εφυγε έφυγες τι σημασία έχει, αυτό το προς πάντα είναι πάντα πρόβλημα. Σου ευχομαι να κερδ'ίσεις το δικό σου στοίχημα και θα ήθελα κάποτε να σε γνωρίσω | |
annaΤi
02-07-2008 @ 02:00 | ::hug.:: μου έχεις λήψει.. φιλιά. | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
03-07-2008 @ 00:50 | Ίμερε δεν το ξεχνώ κι αυτό, λέω... ::whist.::
Στέλλα μου να πάρει, αυτό είναι στάνταρ τελικά.
Ντένις ένα χαμόγελο κι από μένα σαν την επισκέπτη μας.
giannisanas, αν ήξερα και ποιο είναι ίσως... μέχρι τότε και δική μου θα ήταν η χαρά να σε γνωρίσω.
Αννιώ μου, φιλιάαα | |
 |
