Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κοιτάζοντας πίσω
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130391 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κοιτάζοντας πίσω
 Σήμερα η κίνηση όλου του κόσμου είναι ένας φλοίσβος (Ν. Βρεττάκος)
 
Δε με χωράει ο χρόνος
Πηγαινοέρχομαι άσκοπα
στα θέλω και στα πρέπει

Τα φτερά μου, κάποτε πελώρια
με ταξίδευαν στα μυστικά
μονοπάτια των εποχών

Νιόβγαλτη αλαζονεία
στο σεργιάνι

Μα δεν ήμουν πουλί
κι η απείθεια τιμωρείται
καταδίκη, μυστική
συνομωσία των θεών

Τώρα
εσύ ψυχή στα ουράνια
με δανεικά φτερά
κι εγώ αγκαλιά
μ' άσκοπα καλοκαίρια
κι αιματηρές πανσέληνους.

(2005)


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      replay
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
neyro
01-07-2008 @ 23:35
Μα δεν ήμουν πουλί
κι η απείθεια τιμωρείται
καταδίκη, μυστική
συνομωσία των θεών.......

αν και ολοκληρο τουτο το παιδακι σου ειναι πανεμορφο !
καλημερα στελλα μου ::love.:: ::hug.::
ALYZIOS
01-07-2008 @ 23:44
Νιόβγαλτη αλαζονεία
στο σεργιάνι
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΦΟΒΕΡΗ ΦΡΑΣΗ....
::up.:: ::kiss.:: ::love.::
ψιτ-ψιτ
01-07-2008 @ 23:48
μην κοψεις ποτε τα ναρκωτικα....σου κανουν καλο.
Α.Ε. ΕΠΕ
01-07-2008 @ 23:50
Με γεια την αλαζονεία!!!

Πολύ μ' άρεσε, εννοείται ::love.::
Ιππαρχος
02-07-2008 @ 00:00
Άσκοπα καλοκαίρια!!!

Σου εύχομαι να είναι όμορφο και όχι άσκοπο Στέλλα!
Nefeligeretis
02-07-2008 @ 00:10
Δεν θα μπορούσε να είναι
λιγότερα όμορφο,
απο τη μαγική σου πένα.
::hug.:: ::smile.::
CHЯISTOS P
02-07-2008 @ 00:23
Πόση πίκρα σε τόσο λίγους στίχους !...
Βάζεις Στέλλα, όλες της επιδράσεις του κακού αυτού συναισθήματος σ' αυτό σου το αρτιότατο συμπύκνωμα !
Την καλημέρα μου... (και είπαμε... τέρμα τα ψώνια !)
justawoman
02-07-2008 @ 00:35
Σόρρυ παίδες, ξέχασα να βάλω ημερομηνία... από τα παλιά μου είναι κι αυτό... τ' ανακυκλώνω καθότι η ζέστη, προκαλεί σοκ στην έμπνευση ::lost.::

Κατά τα άλλα, μια χαρά... πότε θα βρέξει πάλι?
Καλημερούδια ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
02-07-2008 @ 00:50
Και που έβρεξε τι καταλάβαμε;
Θα μας κάψει όλη την μέρα πάλι.
Είτε παλιό είτε καινούργιο πάντα θάχει την ομορφιά του. ::up.::
tomas_to_tomari
02-07-2008 @ 00:58
dustixos provlepete kausonas ::razz2.::
polu wreo stella idika to kleisimo sou
Xωρολάτρης
02-07-2008 @ 02:56
Ειδες πως ενώνονται τα μυστικά μονοπάτια των εποχών με την νιόβγαλτη αλαζονία Στέλλα;Το κάθε τέτοιο κρυφό μονοπάτι έκρυβε τον ακράτητο ενθουσιασμό της φύσης μας, για αυτο και νοιώθαμε πουλιά και αλαζόνες ευτυχίας.Μετά βέβαια μπερδευτηκαν τα πάντα μέσα μας.Οι εποχές γινήκαν διακοπές,επιδόματα,προγράμματα και επαναλήψεις μέχρι που χάσαμε τ' αεροπλάνο ,το βαπόρι και το τραμ που έλεγε κι ο Ζαμπέτας...Θα το παλέψουμε όμως..θα το ξαναπαλέψουμε κι όπου βγει και μας πάει..
Χορευεις γράφοντας..χορεύεις..
Ενιπεύς
02-07-2008 @ 03:55
Έξοχο !!
Ένα θέμα που με σκότωνε και με σκοτώνει ακόμα.
Σου αφιερώνω και ένα δικό μου με βαθιά εκτίμηση...

Τα θέλω τα θαμμένα

Σε τάφο λαμπρό, βαθύ, ασύλητο, ερμητικά κλεισμένα,
εκεί τα θέλω κείτονται από τα πρέπει μας θαμμένα.
Μιας άτολμης νεκρής ζωής φρικτή οσμή αμυδρά αναδύουν,
το νήμα κάθε αγέννητης ελπίδας στις ψυχές μας παραλύουν.

Αλίμονο σ'αυτούς που δε θα'ρθεί ποτέ εκείνη η μέρα,
που τη βαριά τους την ταφόπλακα θα κομματιάσουν,
και τα ρηχά τα πρέπει μιας ανούσιας ζωής,
με της ψυχής τ'αναστημένα θέλω τους θα συγκεράσουν.
Maria Olsen
02-07-2008 @ 08:12
Πολύ ωραίο!!! ::smile.::
karpox
02-07-2008 @ 08:45
Δε με χωράει ο χρόνος
Πηγαινοέρχομαι άσκοπα
στα θέλω και στα πρέπει

αυτη η τυραννια !!
κυκλους κανει......
iptamenos_gatos
02-07-2008 @ 10:02
δεν σχολιαζω
ξερεις ποσο σαγαπω και σενα και την δουλεια σου
και ας εχουμε διαφορετικα γουστα σε πολλα πραγματα
heardline
02-07-2008 @ 13:30
Ανάμεσα στα θέλω και τα πρέπει είμαστε τελικά μα όμως θα διαλέξουμε κάτι απ' αυτά γιατί η ζωή αλλιώς δεν περπατά

Εγώ διαλέγω τα θέλω αλλιώς πεθαίνω!
μα και τα πρέπει εκεί που πρέπει αλλιώς κι εκεί πεθαίνω!

Όμως όπως λες δύσκολη αυτή η εναλλαγή!

::yes.:: ::yes.:: ::smile.::
Denis
02-07-2008 @ 13:39
Σαν τον Ίκαρο -καλά θυμάμαι;- κάποτε πληρώνουμε, κι ακριβά, την έπαρση των αλλότριων φτερών μας, Στέλλα! ::yes.:: ::smile.::
justawoman
02-07-2008 @ 13:58
Η νιότη είναι σύμφυτη με την αλαζονεία, αγαπητοί φίλοι, γι' αυτό και συγχωρητέα.
Ωριμάζοντας κανείς το καταλαβαίνει και μαζεύει αυτά που νόμιζε αήττητα φτερά... το ελπίζω δηλαδή

Σας ευχαριστώ όλους :smile.::

nirbana
02-07-2008 @ 14:24
κι άσκοπα καλοκαίρια.

Νιόβγαλτη αλαζονεία
στο σεργιάνι
μου μίλησαν οι στίχοι σου...
πάντα κάτι έχουν να μου πουν, που ίσως δεν το είχα σκεφτεί...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο