alexiosChalkos
02-07-2008 @ 07:34 | ::yes.:: πανεμορφο.. ::theos.:: | |
Μαρία Χ.
02-07-2008 @ 08:26 | ... Λες και έγραψα.. μόνον και μόνον για να με.. σχολιάσεις !
Ψυχή μου...
Στα ύψη σου δεν κατοικώ
Μηδέ τα προσεγγίζω
Μα σαν τα μάθια σου γροικώ
Σθενάζω.. και ελπίζω...
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
heardline
02-07-2008 @ 08:56 | Μπράβο, πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! πολύ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ωραίο, πρέπει να βρήκες χρυσό όπως το περιγράφεις, χαίρομαι!
Θα το περάσω στα αγαπημένα, εσύ μη το κάνεις, το κάνουμε εμείς για σένα | |
χρηστος καραμανος
02-07-2008 @ 09:30 | ΕΙΣΑΙ Ο ΧΡΗΣΤΟΣ Π. Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΜΟΥ,
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ,
ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑΝΕ Ο ΑΛΛΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ,
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΞΙΑ.
-
ΣΕ ΕΧΕΙ ΣΑΓΗΝΕΥΣΕΙ Η Χ.ΜΑΡΙΑ,
ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΟΥ ΤΥΦΛΩΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ,
ΔΕΝ ΕΠΕΝΔΥΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΤΗ ΦΙΛΙΑ,
ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ!!!
-
ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΛΦΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ,
ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΟΙΟΣ ΣΟΥ,
ΜΑ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΚΛΑΙΩ,
ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.
-
ΕΥΧΟΜΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ΣΟΥ,
ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΣΤΙΓΜΗ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΚΡΑΙΑ,
ΜΑ ΠΕΡΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠ΄ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ,
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΟΙΡΑΙΑ!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
CHЯISTOS P
02-07-2008 @ 11:26 | Αχ, καημένε μου Χρήστο. !..
Με το παραπάνω σου στιχούργημα, αντιλαμβάνομαι πόσο λίγο βλέπεις και πόσο πολύ ακούς...
Γιατί να σκοτώνεται ένας άνθρωπος όταν επιδιώκει μια καλή και απλή φιλία ??
Σ' ευχαριστώ πάντως για τις υπόλοιπες ευχές σου. Δεν σ' ευχαριστώ για τις κολακείες σου.
Καλό σου / σας βράδυ ! | |
justawoman
02-07-2008 @ 14:31 | Παραμυθένια λόγια στο σεργιάνι!!!
Ομορφιά είναι! | |
vasoplia
02-07-2008 @ 14:46 | ::hug.:: ::hug.:: | |
Ναταλία...
02-07-2008 @ 15:48 | Εκεί σε βρήκα στην ανίσκιωτη την ξέρα
με μαύρο δάκρυ ν’ αλμυρίζεις την ακτή
να βολοδέρνεσαι φριχτά νύχτα και μέρα
αναζητώντας μια φυγής καταπακτή.
Άπλωσα τότε, και σου άδραξα το χέρι
πριν σε ρουφήξει των κυμάτων η βοή
προτού σε λιώσει της καρδιάς σου το γκιντέρι
χωρίς να ξέρω αν ευχόσουν τη ζωή.
Και να που τότε αναθάρρεψε το βλέμμα
και πορφυρίσανε τα κύματα με μιας
σαν παραμύθι, σαν μαγεία και σαν ψέμα
σαν μία αύρα ποθητής ανασαιμιάς.
Ατοί σου οι στίχοι κάτι μου θυμίζουν πολύ πολύ αξιόλογη δημιουργία ::yes.:: ::theos.:: ::kiss.:: | |
Μαρία Χ.
03-07-2008 @ 01:44 | Λυπάμαι για λογαριασμό σου Καραπάνο.. γιατί δεν αντιλαμβάνεσαι καν πως έγινες ρεζίλι δημοσίως με τον καθοδηγούμενο φθόνο που βγάζεις...
Είμαι πάνω από πέντε χρόνια στους "στίχους" και ποτέ δεν κρύφτηκα.. ούτε έκρυψα κανέναν κάτω από τα φουστάνια μου !
Υπάρχουν όμως ΑΝΔΡΕΣ και κλαψίγελα αντράκια.. και εσύ προφανώς ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία !...
Μην διανοηθείς να γράψεις ξανά τέτοιες κακεντρεχείς αηδίες στον Χρήστο και σε μένα.. χωρίς να έχεις βάσιμα επιχειρήματα.. αν θέλεις το καλό σου !!! ::angry.:: ::devil.:: ::sneak.:: | |
vasoplia
16-07-2008 @ 04:50 | ::theos.:: ::theos.:: teleio!!
| |
Μαρία Χ.
21-07-2008 @ 07:57 | Αγάπη μου... | |
 |
