| |
[align=center]Γαληνεψε η ψυχη
απο εκεινη τη στιγμη
που στεκοσουνα αντικρυ
και χαμογελαγες με λυπη
Σα μικρο παιδι και εγω
Εκανα το λαθος, απολυτα σωστο
Δυστυχως, η καταληξη δεν μενει ιδια
απο την φορα που εσενα ειδα
Προσπαθησα τα φτερα της ζωης
διαπλατα ν’ ανοιξω
μα ενα πετρινο αγαλμα
εμπρος μου βρισκω.
Η φιγουρα αυτη,
ειναι θαρρω γνωστη,
σε καθε ονειρο μου διεκδικει
τη θεση του πρωταγωνιστη
Με τι λογια να σου πω
οτι η αγαπη μου για σενα
δεν μετριεται με κανενα
για αυτο διχως τελος…γραφω
Ενα στυλο, ενα χαρτι, μια κιθαρα
ενα φιλι, μια αγκαλια, μια λαχταρα
μια εκδρομη, μια αφορμη, ενα ενταξει
δεν θελει και πολλα ο ανθρωπος για να πεταξει
“η αγαπη διαρκει
οσο κανει η λαμψη να χαθει...”
μα η δικια μου διαρκει
οσο ολων των αστεριων μαζι.
Μονο το ονομα σου
χαραγμενο επικρατει
σε καθε γωνια του πινακα
ενος αταλαντου περιπλανητη
Εισαι ολη μου η ζωη
στο λεω:καθε λεπτο, καθε στιγμη
κανεις την καρδια μου ενα
χωρις να της δινεις νοημα κανενα
Το χαμογελο σου στην ψυχη
οπως λενε ουρανιο τοξο στη βροχη
Το δακρυ σου απο την αλλη
ειναι σαν να εχει ο Θεος μεγαλη ζαλη
Και ημαστε ξανα
ο ενας απο τον αλλο
1 βημα πιο μπροστα
με ενα προβλημα «μεγαλο»
Μας χωριζει μια αγονη γραμμη
η γραμμη της σιωπης
που οσο παει και μεγαλωνει
ημαστε διπλα και ομως λειπει αυτο που μας ενωνει
Προσπαθω κατι να ψελισω
αλλα την απαντηση την ξερω
για αυτο και κανω πισω
και τα λογια φευγουν μακρια.
Και καποια στιγμη ισως Καποιος με ακουσει
και μου χαρισει
ο,τι πραγματικα η καρδια μου αναζητει
και αυτο εισαι εσυ...
[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
