ΝΙΚΟΣ P
05-07-2008 @ 11:00 | Γειά σας! Ένα κομμάτι αφιερωμένο σε μια γυναίκα που έπασχε από σύνδρομο down και όλοι της συμπεριφέρονταν άσχημα...όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα. Η Αθανασία έχει φύγει από τη ζωή εδώ και κάποια χρόνια. Να είναι καλά και ευτυχισμένη εκεί που είναι... | |
Άθη Λ.
05-07-2008 @ 11:07 | πολυ δυνατό και συγκινητικό Νίκο...έχω τελειώσει Επιμελήτρια Κοινωνικής Πρόνοιας, έχω κάνει πρακτική σε παιδιά με ειδικές ανάγκες.. κάτι ξέρω από τέτοιες περιπτώσεις...
μου θύμισες λοιπόν το Θανασάκη.. το παιδί με το σύνδρομο down της πόλης μου.... να' σαι καλά φίλε μου για την ευαισθησία σου... ::rol.:: | |
THAYMA
05-07-2008 @ 13:01 | Μπράβο σου ::up.:: ::up.:: | |
Xωρολάτρης
05-07-2008 @ 14:05 | Κάτω τα χέρια σας αρτιμελείς παγωμάρες από την ζέστα της κάθε Αθανασίας ..Κάτω..Ο παράδεισός σας περιλαμβάνει μόνο αποφορά της θαμμένης σας ψυχής..
Μπραβο Νικο για την ευαισθησία σου και την ανθρωπιά σου! | |
tomas_to_tomari
05-07-2008 @ 14:18 | polu kalo niko.apla ta logia einai perita
ta erga einai pou mas prepoun se teties periptoseis | |
Μαρία Χ.
05-07-2008 @ 14:38 | "Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς
"Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές
κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς"
Μάνος Χατζιδάκις
Τί άλλο...
::love.:: | |
Ναταλία...
05-07-2008 @ 15:39 | ΜεXωρολάτρης
::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
utterly sweet
06-07-2008 @ 01:33 | Υπέροχα ευαίσθητο ::cry.:: ::hug.:: | |
 |
