| |
Μάτια μου μην δακρίζεται όταν την κοιτάται
Καρδιά μου μην ραγίζεις από την στεναχώρια
Και όταν μπροστά σας έχετε αυτήν που αγαπάται
Μην δείξετε ότι πονώ που είμαστε τώρα χώρια
Στο πράσινο τους χάνονται τα λόγια και οι σκέψεις
Άλλα προστάζει το μυαλό και άλλα η καρδιά μου λέει
Σου έδωσα τόσα πολλά μα μου τα επιστρέφεις
Είναι η σιωπή και το σκοτάδι η παρέα αυτού που κλαίει
Πως γίνεται να ζήσω εγώ δίχως την καρδιά μου
Που σου 'δωσα απλόχειρα μια νύχτα με φεγγάρι
Δεν είσαι πια εσύ εδώ μέσα στην αγκαλιά μου
Ότι όμοφο ένιωσα η μοναξιά τώρα θα πάρει
Και αν ζήτησα κάποτε κάτι από το θεό
Ποτέ δεν ήταν τόσο βαθύ
Να μπορέσω κάποτε να σε ξαναδώ
Πριν η ζωή μου πια έχει χαθεί
Να σε δω να χαμογελάς για τελευταία φορά
Και ας πονώ βαθυά που θα σε αφήσω
Θα ήτανε για εμένα η μεγαλύτερη χαρά
Να ξέρω ότι σε άφησα ευτυχισμένη πίσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
