Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αποστροφή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130430 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αποστροφή
 
Σκότωσε λοιπόν σκότωσε
Στης κάθε πέτρας το μέτωπο
Στου κάθε δέντρου το κορμί
Στο μαυροπίνακα του κάθε δρόμου
Στις πλαγιές των βουνών
Στων ουρανών και στων γιαλών του καθρέφτες
Σκόρπισε λοιπόν
Τις κόκκινες σταλαγματιές του μίσους σου
Γράψε τη βλαστήμια σου για τη ζωή
Τίναξε τα ουρλιάσματα της ύαινας
Που ανδρώθηκε στον κόρφο σου
Τα φίδια αμόλα που γλίστρησαν
Ανάμεσα στους κύκλους του εγκεφάλου σου

Μα να ξέρεις ένα άνθρωπο δε θα κερδίσεις στον αιώνα
Ένα χαμόγελο απο χείλη ανθρώπινα
Ποτέ δεν θα ριχτεί στην απλωμένη παλάμη σου
Ένας παλμός ανθρώπινης καρδιάς
Ποτέ δεν θα πεταλουδίσει γύρω σου

Σκότωσε ,σκότωσε,σκότωσε........
Η ζωή σε καταδίκασε σε θάνατο
Σε καταδίκασαν σε θάνατο οι ανθρώποι
Δεν έχει χάρη πια για σέ δεν έχει ελπίδα
Δεν έχει ελπιδα τόση
Μήτε οση είναι η χρυσόσκονη στης πεταλούδας τα φτερά
Μήτε όσο είναι το φώς
Μες στη καρδιά της μαύρης νύχτας
Μήτε όση μένει ανάσα
Σε χείλη που τα σφράγισε ο θάνατος.....

Αφού τώρα μπορούν ως και τ’αδύνατα τα δάχτυλα
Του πιο φτωχού ποιητή
Το βρόχο στο λαιμό σου να περάσουν
Χωρίς να τρέμουν.............




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kornos29
08-07-2008 @ 00:25
ωραιο αντη αλλα η ελπιδα πεθενει παντα τελευταια
Helene52
08-07-2008 @ 00:49
Φοβερή ποίηση όπως πάντα !!!!!
Την καλημέρα μου ΑΝΤΗ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Γιώργος Θαλάσσης
08-07-2008 @ 04:08
ποιημα
Ναταλία...
08-07-2008 @ 04:13

Σκότωσε ,σκότωσε,σκότωσε........
Η ζωή σε καταδίκασε σε θάνατο
Σε καταδίκασαν σε θάνατο οι ανθρώποι
Δεν έχει χάρη πια για σέ δεν έχει ελπίδα
Δεν έχει ελπιδα τόση
Μήτε οση είναι η χρυσόσκονη στης πεταλούδας τα φτερά
Μήτε όσο είναι το φώς
Μες στη καρδιά της μαύρης νύχτας
Μήτε όση μένει ανάσα
Σε χείλη που τα σφράγισε ο θάνατος.....

::hug.:: ::yes.::
justawoman
08-07-2008 @ 05:09
Θανατηφόρο, αλλά ωραίο!!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
08-07-2008 @ 08:57
ναι, με justawoman.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο