| |
ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΑ
Ματώσαν τα πόδια σου αγάπη μου,
στα παραμύθια τησ γιαγιάς,
σε πολιτίες δίχως λάβαρα
δίνεις τροφή σε ότι αγαπάς!
Τρέχει το αίμα από τα μάτια σου,
στου πολέμους μέσα είσαι καημός,
κι αυτό το κύμμα απ' τον παράδισο
χάνεται στους κολασμένους βομπαρδισμούς!
ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΙΣΟΥΝ ΧΤΕΣ
ΚΑΙ ΕΛΕΓΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ,
ΤΩΡΑ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΕ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΑ
ΜΕ ΚΡΕΜΗΣΜΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ......
Ματώσαν τα χέρια σου αγάπη μου,
απ' αυτόν τον παράξενο έρωτα,
πού τι μια μας πάει στα ουράνια
και την άλλη σε κρύους βυθούς!
Χτιπάει η καρδιά σου σαν τον άνεμο,
τα στάχια έχουν γίρει πιά,
κι αυτή η λάμψη από παράδισο
χάνεται μες στη καταχνιά!
ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΙΣΟΥΝ ΧΤΕΣ
ΚΑΙ ΕΛΕΓΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ,
ΤΩΡΑ ΒΑΔΙΖΕΙΣ ΣΕ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΑ
ΜΕ ΚΡΕΜΗΣΜΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
