stixoi.info: Μανα

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Μανα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130619 Τραγούδια, 269436 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μανα

Ποιός είπε πως σβύστη για σένανε ο ήλιος
Πως πέθανε η μέρα και θάφτη για πάντα
Και πάνω στο μνήμα σου φύτρωσε η νύχτα
Κι απλώσαν οι κλώνοι βαριοί και σε πήραν
Στον ίσκιο τους μέσα φριχτά να σε πνίξουν

Ποιός είπε πως έμεινες μόνη στον κόσμο;
Πως ξάφνου τα σπίτια γκρεμίστηκαν όλα
Οι δρόμοι σκαφτήκαν ,σβηστήκαν οι κήποι
Γινήκαν οι ανθρώποι σκιές και περάσαν
Τις πόρτες που κλείσαν ολούθε τον κόσμο;
Και μένεις μονάχη μες στη γή τη φριγμένη
Πένθιμη στήλη σε απέραντο τάφο;

Αν τόπε κανείς που τον έπνιξε ο πόνος
Και σκίστη η ψυχή του σε χίλια κουρέλια
Και μαύρισε ο νούς του κι η τρέλλα τον πήρε
Αν τόπε κανείς το κεφάλι ας σηκώσει
Ν’ακούσει το λόγο που βρόντηξε τώρα

Παιδιά σε προσμένουνε μάνα
Στο σπίτι οταν θάρχεσαι μόνη το βράδυ
Παιδιά θα σ’ανοίξουν την πόρτα να μπείς
Να καθίσεις και γύρω σου θάναι
Παιδιά σιωπηλά συναγμένα
Παιδιά να σε βλέπουν στα μάτια

Σα θάλασσα τώρα θα ζείς
Η ζωή σου στης γής τη μεγάλη αγκαλιά
Θα κυλάει σταγόνες χωρίς μετρημό,χωρίς τέλος
Σα δρύς θε να ζείς και νάχεις τα φύλλα
Όσα είναι τ’αστέρια της ξάστερης νύχτας
Θα ζείς καθώς ξάστερη νύχτα και θάχεις
Τ’αστέρια πολλά ,πιο πολλά κι απ’τον άμμο
Της θάλασσας όλης που βρέχει τον κόσμο

Κι εγώ που δεν έχω άλλο βιός άλλα πλούτη
Παρά το φτωχό μου τραγούδι,το φέρνω
Στα πόδια σου εμπρός ταπεινά και τ’ανοίγω
Τ’απλώνω χαλί μαλακά να πατήσεις.........


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

kornos29 09-07-2008 @ 00:41	καλημερα αντρεα μου ετσι ειναι σαν την μανα τιποτα αλλο
νετη541 09-07-2008 @ 01:13	Απλά υπέροχο! Είναι μεγάλη τύχη να μπορείς να νιώθεις τόσο δυνατά κι ακόμα μεγαλύτερη να μπορείς να γράφεις γι' αυτό. Ακόμα κι αν πονάει.....
LADY KALAS 09-07-2008 @ 01:23	KATAPLHKTIKO.POLY SYGKINHTIKO... ::cry.::
Ναταλία... 09-07-2008 @ 03:14	Σα θάλασσα τώρα θα ζείς Η ζωή σου στης γής τη μεγάλη αγκαλιά Θα κυλάει σταγόνες χωρίς μετρημό,χωρίς τέλος Σα δρύς θε να ζείς και νάχεις τα φύλλα Όσα είναι τ’αστέρια της ξάστερης νύχτας Θα ζείς καθώς ξάστερη νύχτα και θάχεις Τ’αστέρια πολλά ,πιο πολλά κι απ’τον άμμο Της θάλασσας όλης που βρέχει τον κόσμο Κι εγώ που δεν έχω άλλο βιός άλλα πλούτη Παρά το φτωχό μου τραγούδι,το φέρνω Στα πόδια σου εμπρός ταπεινά και τ’ανοίγω Τ’απλώνω χαλί μαλακά να πατήσεις... ...... ::angel.:: ::hug.:: ::theos.::
THAYMA 09-07-2008 @ 03:59	Νάξερες τι μου θύμισες....... ::up.:: ::up.:: ::up.::
Helene52 09-07-2008 @ 04:40	Καταπλητικό !!!! Ο υπέροχος Ανδρέας επανήλθε !!!! Την καλησπέρα μου ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
χρηστος καραμανος 09-07-2008 @ 08:20	Κι εγώ που δεν έχω άλλο βιός άλλα πλούτη Παρά το φτωχό μου τραγούδι,το φέρνω Στα πόδια σου εμπρός ταπεινά και τ’ανοίγω Τ’απλώνω χαλί μαλακά να πατήσεις......... ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΤΡΕΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ka ti na 09-07-2008 @ 09:07	με ντέτη... ένα τραγουδάκι για τις μητέρες πού έφυγαν... για μας που μείναμε.. Στίχοι: Σωτήρης Σκίπης Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος Άλλες ερμηνείες: Μιχάλης Βιολάρης Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες πως απ' τα ξένα μάνα μου εξαναγύρισες Τρέχω ο καλός να σε δεχτώ μπρος στ' ακρογιάλι σου Να γείρω όπως κι έναν καιρό μες στην αγκάλη σου Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό κι έρμα τα κύματα και παίρνω το δρομί και πάω κοντά στα μνήματα Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες πως απ' τα ξένα μάνα μου δεν ξαναγύρισες

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο