Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Σαν βγω απ' αυτή τη φυλακή
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαν βγω απ' αυτή τη φυλακή
 Ασμα διαλειμματικό και μη επιστρεφόμενο!
 
[I][B]Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή..

~~~

Γεια σου. Ποιο είναι τ’ όνομα σου; Μίλα. Μίλα μου ψιθυριστά. Σιγά, να μην τ’ ακούει κανένας τ’ όνομά σου. Μίλα μου αθόρυβα, όπως περνά στον ουρανό ένα σύννεφο. Όπως διαλύεται το δάκρυ στις λακκούβες των χειλιών σου. Πες μου ποιος άνεμος σε έφερε, γιατί άργησες; Πες μου, γιατί να ‘ναι τα μάτια σου πιο γαλανά απ’ τη θάλασσα, γιατί τα χείλη σου πιο κόκκινα απ’ το αίμα; Τι σ’ έκαμε να ‘ρθεις, ψιθύρισέ μου. Στο πλάι μου, ποιο αγέρι σε ακούμπησε γλυκά στην αγκαλιά μου; Τι σ’ έφερε κοντά μου, ζητώντας γιατρειά απ’ την αγάπη μου; Ψέματα. Έχω πάψει ν’ αγαπώ. Είμαι αναίσθητος, τρελός, παράφρονας. Είμαι κλεισμένος χρόνια σε μια φυλακή βιβλίων, που με κοιτάζουν απ’ τους τοίχους σα να θέλουν να με φάνε. Είμαι έγκλειστος σου λέω χρόνια, σε ιδιωτικό φρενοκομείο, χωρίς παράθυρα και πόρτα. Κι απ’ αυτή τη φυλακή μιλάω τώρα. Τριγύρω πεταμένα, σκόρπια τα χαρτιά μου. Οι σκέψεις μου πετάνε στο δωμάτιο σκορπισμένες. Μιλώ σε τοίχους που δεν έχουνε αυτιά να με ακούσουν και σε πατώματα που όσο κι αν τα βρέχω με το δάκρυ, δε με νιώθουν. Κι αν κάνω πως ξεσκίζω κάποια μέρα και τις φλέβες μου, εκείνα δε θα νιώσουν, το αίμα όλου του κορμιού μου που θα στάζει. Κάνω παρέα μ’ άψυχα πράγματα. Μελάνια, πλαστικούς στιλούς, κομμάτια εφημερίδας και περιοδικά ληγμένα. Εδώ, μες στο βασίλειο του καπνού, μια γκρίζα απόχρωση κυριαρχεί και ψέμα. Πολύ ψέμα. Χούφτες το ψέμα που ‘χουν πει. Δε θα ‘βρεις άλλο τίποτα στο λέω, να πλανάται στον αέρα. Μια λάμπα ‘κατοστάρα που την καίω όλη μέρα. Κι απάνω στον λευκό τον τοίχο καρφωμένο, σημείωσα τη μέρα που μου ήρθες. Σου χάιδεψα απαλά τους ώμους να καθίσεις. Κι απλώνονταν τα πλούσια μελαχρινά μαλλιά σου στο κορμί. Να πόσο απαλό είναι το δέρμα σου. Ποιο είναι τ’ όνομά σου; Δε βλέπω παραισθήσεις. Κοιτάζω όσο πιο βαθιά μπορώ τις κόρες των ματιών, να πάρω τις χαμένες απαντήσεις. Ποιοι πόθησαν ετούτο το κορμί, για πες μου; Ποιοι το χάρηκαν; Ποιοι γεύτηκαν πιο πρώτοι τους χυμούς του; Tο άρωμα του αλαβάστρινου κορμιού σου, ποιοι σου το ‘κλεψαν; Σημείωσα τη μέρα που μου ήρθες. Γνωρίζω και τη μέρα που θα φύγεις. Μ’ απάθεια σου λέω, δε το νοιάζομαι. Αυτό που ‘ναι να γίνει θ’ απογίνει κι αυτό που ‘ναι γραφτό θα ειπωθεί. Αντίο κι ας σε γνώρισα για λίγο. Κρατώ στο πέρασμά σου μόνο τούτο: “αν θέλεις να προκόψεις, φύγε απ’ το δωμάτιο και πνίξε τους φονιάδες του εαυτού σου...”


γιώργος_κ[/B][/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ofilia
09-07-2008 @ 14:22
Χούφτες το ψέμα που ‘χουν πει ::yes.::
iptamenos_gatos
10-07-2008 @ 00:22
κοιτα....
ενταξει δεν λεω.....
καλο αλλα ρε παιδι μου γιατι τοσο μαυρη ειναι η νυχτα στα βουνα;;
οκ σε κατανοω αλλα ξερεις το ψεμα το δικο τους χανεται η δικια η αληθεια θα ζησει αστα να πανε.....
οι φονιαδες του εαυτου μας ειναι μεσα μας αγορινα μου
αμα θες να γινεις σοβαρος ανθρωπος πνιξε τον μπατσο που χεις μεσα σου
santana
10-07-2008 @ 01:01
φύγε απ’ το δωμάτιο και πνίξε τους φονιάδες του εαυτού σου...
Η αξιοπρέπεια του εαυτού σου πρέπει να είναι πάνω απο όλα και μετά να σε καταλάβουν οι άλλοι.Δυστηχώς και όσα κλάματα και δάκρυα κανείς δεν θα σε λυπηθεί,γιατί όλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα ...κάποιος να τους καταλάβει.. ::up.:: ::up.:: ::yes.::
Ναταλία...
10-07-2008 @ 04:05
Πολύ ψέμα. Χούφτες το ψέμα που ‘χουν πει

πολύ καλό ::yes.:: ::up.::
kallia
21-01-2015 @ 23:37
Γιωργο μου το κερδος της μαυριλας ειναι αυτο το θεσπεσιο γραπτο. Να που παντα κερδιζει καποιος τετοιες ωρες:)
::hug.:: ::up.:: ::up.::
καταΚΟΚΚΙΝΗ
22-01-2015 @ 16:38
Σημείωσα τη μέρα που μου ήρθες. Γνωρίζω και τη μέρα που θα φύγεις. Μ’ απάθεια σου λέω, δε το νοιάζομαι. Αυτό που ‘ναι να γίνει θ’ απογίνει κι αυτό που ‘ναι γραφτό θα ειπωθεί.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΝΑ ΗΞΕΕΡΕΣ ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΗ, ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΡΩΤΟΕΒΛΕΠΑΝ , ΜΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΑΝ ΛΕΓΟΝΤΑΣ...... ΑΑΑ, ΗΡΘΑΤΕ, ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ, ΠΌΤΕ ΘΑ ΦΥΓΕΤΕ;;;;;;;;;;;;;;
---ΚΙ ΕΓΩ ΤΣΑΝΤΙΖΟΜΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΩΞΟΥΝ ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΡΧΥΤΕΡΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ε, ΔΙΚΙΟ ΕΙΧΑ~!!!!!!!!!!!! ΕΤΣΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΤΣΕΚΑΡΕΙΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ, ΤΣΕΚΑΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΜΑΝ ΡΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΛΟΓΟ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΕΙΣΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΤΣΙΚΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!!!!!!! ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΩΡΙΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::laugh.:: ::lick.::
Γιώργος_Κ
22-01-2015 @ 19:56
::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο