| |
Το φως απ το δικό σου φεγγάρι με οδηγεί
στις σκοτεινές σπηλιές της ατέλειωτης αγάπης
κι ο έναστρός σου ουρανός που με μαγεύει
με συντροφεύει να περάσω και αυτό το βράδυ.
Ένα λουλούδι που δεν φρόντισες και έχει μαραθεί
πώς να το μεγαλώσεις δεν κατάφερες να μάθεις
έτσι νιώθει η καρδιά μου που από μόνη της χορεύει
ένα χορό βαρύ μες στο βαθύ σκοτάδι.
Να ξημερώσει περιμένω στοργικά και τούτη η μέρα
μήπως ο ήλιος να σε βρεί και να σε φέρει πίσω
με όλη μου την δύναμη του το έκανα ευχή
τα μάτια σου να ξαναδώ για μια φορά ακόμα
Μου τρύπησε την καρδιά βαθειά αυτή η σφαίρα
απ' του χωρισμού σου τ'όπλο, που δεν ήθελε να ζήσω
του έρωτα η συναστρία δεν μας ήθελε μαζί
και μιας αγάπης δάκρυα, λάσπη έκαναν το χώμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
