Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τα κοριτσόπουλα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130924 Τραγούδια, 269491 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα κοριτσόπουλα
 Ένα σχετικά πρόσφατο που ανέσυρα να αφιερώσω στη Δανάη της Μαργαρίτας, στον όμορφο κόσμο της.
 
Κλείσανε τα σχολεία και γέμισε το βράδυ η γειτονιά παιδιά.
Οι φωνές αντιλαλούσαν στο χωριό
τα γέλια στολίζανε το θόρυβο του δρόμου
και μια σκούπα για μικρόφωνο στο χέρι
άγουρων κοριτσόπουλων
το σπάσιμο της μέσης
η υποκρισία του θεατρίνου
οι δοκιμασίες της φωνής
και το κοινό.
Στιγμιαία αμηχανία στις ματιές που κρυφολοξοδρομούσαν
οι μεγάλοι πιο πέρα στην αυλή
κι ύστερα ξανά σκηνή
χωρίς ντροπή,
μόνο ερμηνεία, γέλιο και νιάτα.
Τα παιδιά σήμερα δεν κρύβονται,
δεν σιγοψιθυρίζουν μυστικά
δεν φοβούνται τα άγρυπνα μάτια.
Αλλάξανε οι εποχές μαμά
μα εσύ ακόμα δε γελάς.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
MARGARITA
10-07-2008 @ 13:25
Σε ευχαριστω μεσα απο την καρδια μου....
Εισαι πολυυυυ γλυκια!!!!!!!!! ::kiss.:: ::hug.::

ΔΑΝΑΗ!
ofilia
10-07-2008 @ 13:26
τι όμορφη παιδική συντροφιά. Θαρρώ ακούω τα χαχανα των κοριτσόπουλων. ::yes.::
Xωρολάτρης
10-07-2008 @ 13:36
Ομορφο και με καργα πιπεράτη μνήμη για όλους που υπήρξαμε κάποτε και έτσι..Μαμά,δε γελάς?
Αστεροτρόπιο (Jeny)
10-07-2008 @ 13:52
Αχχχ, σας φαντάζομαι εκεί τώρα, πάρτε κι οι δυο μια αγκαλίτσα ::hug.::
ofilia, ναι, ήταν όμορφη εκείνο το βράδυ.
Χωρολάτρη, ναι, κάπως έτσι υπήρξαμε κι εμείς. Η μαμά...σιωπή.
Nefeligeretis
10-07-2008 @ 14:17
Εχουν περάσει πολλά χρόνια,
μου τα ζωντάνεψες όμως Τζένη, μαγικά απόψε,
στη θέση των κοριτσόπουλων ήταν ένα αγοράκι
πόσα από τα όνειρα θα βγούν αληθινά;
Η αλήθεια έιναι όμως ότι
οι άνθρωποι αλλάξανε... και το γέλιο μας.

Σε ευχαριστώ για τις μνήμες Τζενούλα!.

::smile.::
isidora
10-07-2008 @ 14:08

Εικόνες που χάνονται και από τη μνήμη

::hug.::
χρηστος καραμανος
10-07-2008 @ 14:13
Τα παιδιά σήμερα δεν κρύβονται,
δεν σιγοψιθυρίζουν μυστικά
δεν φοβούνται τα άγρυπνα μάτια.
Αλλάξανε οι εποχές μαμά
μα εσύ ακόμα δε γελάς.
ΕΙΣΑΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ,ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο