| |
[align=center]Με πούλησα στης δόξας
τo αρχαίο το ρητό
Που ήτανε γραμμένο
σε μάρμαρο λευκό.
ρηματική φράση αρχαία,
αρχαία και σοφή
έζησε στους αιώνες
μα τώρα έχει σιωπή.
Μολών Λαβέ ,σπαρτιάτικο ,
αρχαίο και σοφό
Μα εμένα δε μου κάνει
μ’ αρέσει το σκυφτό
Το σώμα που λυγάει
και κάνει προσευχές
Όχι ποτέ μη λέω
μα πάντα μόνο γες
Μολών λαβέ σημαίνει
έλα για να τα πάρεις
Έλα και θα σου δώσω
όσα η ψυχή γουστάρεις
Γες σερ σ’ αμερικάνο ,
γες σε άγγλο σερ
Κι πλάτη μου πονάει
και θέλει έναν μασέρ.
Μασάζ πρώτα θα κάνω
στο ελληνικό μυαλό
Να μοιάσει στου Σπαρτιάτη
αρχαίο τον λαό.
Ποτέ μου να μην σκύβει ,
τα οσφύα μη πονούν
Τα χέρια του να ανοίγει
την μούντζα του να δουν .
Να πάψει επιτέλους
στη νύχτα πια να ζεί
Να φύγει απ τη μιζέρια ,
μέρα χαράς να δει.
Να φτιάξει στις αλάνες
παιδιά σπαρτιάτικα
Πατέρες από πέτρα
στα Ελληνάδικα..
Να πάψει επιτέλους
να παίζει το σκυφτό
Ν αρχίσει πια να παίζει
μόνο κυνηγητό
Τους ξακουστούς ηγέτες
δήθεν του λαού
Μες στο νερό να πνίξει
του αιγαίου του γιαλού.
Και σ΄ όσους δεν αρέσει
το ταν ή επί τας
Ένα σου λέω μόνο
τα λόγια μη μασάς.
Διώξ΄τους και παρ στα χέρια
τα ηνία μόνο εσύ
Το σκύψιμο να ξέρεις
φέρνει παράλυση.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
