Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δυό ποτήρια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269438 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δυό ποτήρια
 
Καθόταν ολομόναχος,
έβαλε δυο ποτήρια στο τραπέζι
ένα για εκείνον
και ένα για την θύμηση του.
Είχε φυλάξει με φροντίδα
εκείνο το παλιό κρασί,
ήπιε πρώτα λίγο από το δικό του,
ύστερα το άλλο
της θύμησης
μέχρι την τελευταία στάλα.
Hθελε να μη μείνει τίποτα,
βιαζόταν πολύ
να την εξαφανίσει,
δεν έβρισκε υπομονή.
Υστερα τα πέταξε
στα βράχια της λήθης,
στην πιο σκοτεινή θάλασσα.
Η θύμηση πνίγηκε,
μαζί της αντικρυστά
και ο μισός εαυτός του.
Στόμα ερμητικά κλειστό,
πικρό τέλος μιας αγάπης
χωρίς αντιστάσεις.
Δεν μάθαμε
αν γλύτωσε ο άλλος μισός.
Εκείνη η πόρτα
δεν ξανάνοιξε ποτέ.

Αιθέρια Γκρι: Εκδόσεις Αρμός


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νάχαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καυμοί του κόσμου. “Το μοιρολόγι της φώκιας “ Παπαδιαμάντη
 
kornos29
18-07-2008 @ 01:29
υπεροχο φιλε μου κωστη οπως λεει κι ενα τραγουδι ‘δυο ποτηρια πανω στο τραπεζι τα φαμακια γυρω μου σωρο’ ειναι κρυμα να μας καταντα ετσι η αγαπη και ακομα περισσοτερο να πνηγουμε τον πονο μας στο ποτο
Άθη Λ.
18-07-2008 @ 01:56
Πολύ μα πάρα πολύ μου άρεσε η αφήγησή σου...
σε καταχάρηκα σήμερα!!!
::love.::
Xωρολάτρης
18-07-2008 @ 02:12
Υπέροχη σκηνοθεσία δυό ποτηριών, μιας θύμησης,δυό ισομερών τμημάτων εαυτού,μιάς θάλασσας,ενός πνιγμού και μιας πόρτας που δεν θα ανοίξει ξάνα.
Τι να μαστε άραγες εμείς που τα μπορούμε κι έτσι;Τι χρώμα να χει μια τέτοιαν ώρα συντριβής;
Κωστα μου ,σημάδεψες και πέτυχες διάνα στην ψυχή μας..Φανταστικό!
χρηστος καραμανος
18-07-2008 @ 02:12
Δεν μάθαμε
αν γλύτωσε ο άλλος μισός.
Εκείνη η πόρτα
δεν ξανάνοιξε ποτέ.
ωραιοτατο!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
18-07-2008 @ 03:17
πολύ πολύ ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::yes.::
νετη541
18-07-2008 @ 03:44
Πολύ φοβάμαι ότι γλύτωσε....μισός!!! Ανατριχιαστικά υπέροχο, Κώστα. ::hug.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
18-07-2008 @ 03:49
Δεν μάθαμε
αν γλύτωσε ο άλλος μισός.
Εκείνη η πόρτα
δεν ξανάνοιξε ποτέ.

Καμια φορά είναι καλύτερα να μην γνωρίζεις την αλήθεια. ::up.::
Ελένη Καιγή
18-07-2008 @ 03:51
Μπράβο Κώστα! Πάντα χαίρομαι να διαβάζω τις αλήθειες που τόσο δυνατά περιγράφεις.
ALYZIOS
18-07-2008 @ 04:28
ΜΕ ΧΩΡΟΛΑΤΡΗ....!!!
ΥΠΕΡΟΧΟ.. ::up.:: ::smile.::
swordfish
18-07-2008 @ 04:54
Τι να σου πω Κώστα;...Περιγραφικός, περιεκτικός, σύντομος και άμεσος ο λόγος σου! ::up.::
χρηστος καραμανος
18-07-2008 @ 04:56
Καθόταν ολομόναχος,
έβαλε δυο ποτήρια στο τραπέζι
ένα για εκείνον
και ένα για την θύμηση του.
ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΕΙΚΟΝΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
tinios
18-07-2008 @ 05:27
Ο Χωρολάτρης, τα είπε όλα!!
Helene52
18-07-2008 @ 06:06
Την καλησπέρα μου Κώστα
Με το 3ο σχόλιο και εγώ θα συμφωνήσω
και όπως λέει ο Νεκτάριος δεν μπορώ παρα εδώ να αφήσω
τις υποκλήσεις τις βαθειές με τις φατσούλες τις μικρές

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
heardline
18-07-2008 @ 09:53
Πολύ ωραίο σενάριο Κώστα, θα έλεγα ωραία σκηνοθετημένο, συμφωνόντας με τον Χωρολάτρη και γω

Έτσι σε τέτοιες γραφές πάντα!!!!!
Celestia
18-07-2008 @ 15:10
Παρα πολυ ωραιο!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
justawoman
18-07-2008 @ 16:21
Είναι φοβερό!!! Τόσο διαφορετική η γραφή σου και να μιλάει για πράγματα που έχω σκεφτεί αισθανθεί και γράψει, με τις ίδιες ή παρόμοιες εικόνες... γι' αυτό λες αγαπώ τόσο τα ποιήματά σου?

Το σημερινό σου, με τον μισό εαυτό και τα δυό ποτήρια... μ' έστειλε εντελώς!
::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο