Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στον Μιχάλη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130597 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στον Μιχάλη
 
Μέσα στη νύχτα τη βαριά την αξημέρωτη
Ποιό νάναι κειό το φώς που ξάφνου ανέβη
Που άστραψε σαν ολόγυμνο σπαθί
Και της Κύπρου ξέσκισε τον ύπνο

Της λεβεντιάς ο σταυραϊτός είναι που πέταξε
Ο λιόντας της παλληκαριάς είναι που βγήκε
Αντροπαλεύει με το δράκοντα
Και την πεντάμορφη μας λευτερώνει

Ποια σιδερόστομη καμπάνα ξάφνου βρόντηξε
Ψηλά πάνω απ’της Κερύνειας το κάστρο
Στου μαρτυρίου το βράχο τον ξαπλώσανε
Και χίλιοι γύπες τον τρυπούν και τον ξεσκίζουν

Μα για το πόνο το δικό του δεν εβόγγηξε
«βογγά το χώμα της πατρίδας μου»φωνάζει
Κι αντροπαλεύει με τους γύπες τους αχόρταγους
Για της πατρίδας του το χώμα και για μάς

Ποια νάναι τάχα η περιστέρα εκείνη η κάτασπρη
Που πέταξε πάνω απο το μαύρο τοίχο
Κλωνάρι ποιό κρατά σφιχτά στο στομα της
Ποιό μύνημα στον ουρανό μας ξεδιπλώνει

Ελάτε τους νεκρούς μας να τους θάψουμε
Τα χέρια μας να δέσουμε ελάτε
Σε τουτη τη φτωχή γωνιά της γής
Ελάτε τη ζωή να ξαναχτίσουμε πιο φωτεινή και πιο μεγάλη

Ποια νάναι εκείνη η συννεφιά που τώρα ανέβηκε
Πάνω απ’το μαύρο τοίχο,ποιά θολούρα
«Εμείς διαβαίνουμε το ματωμένο αυτό αιώνα
Ορθοί με το κεφάλι μας ψηλά

Εμείς το χάρο στη καρδιά μας τον δαμάσαμε
Εμείς μπορούμε πιά να φύγουμε οπως φεύγουνε
Οι νικητές μ’ένα τραγούδι μες στα στήθια
Εμείς μπορούμε να πλέψουμε ως το θάνατο
Και πέρα απο το θάνατο μπορούμε
Είπε κι απέ σηκώθηκε ,στολίστηκε
Της διαμαντένιας του ψυχής εζώστη τ’άρματα
Και βγήκε να παλέψει με το χάροντα
Για την Κύπρο να παλέψει και για μάς



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kornos29
21-07-2008 @ 03:13
Εμείς το χάρο στη καρδιά μας τον δαμάσαμε
Εμείς μπορούμε πιά να φύγουμε οπως φεύγουνε
Οι νικητές μ’ένα τραγούδι μες στα στήθια
Εμείς μπορούμε να πλέψουμε ως το θάνατο
Και πέρα απο το θάνατο μπορούμε
Είπε κι απέ σηκώθηκε ,στολίστηκε
Της διαμαντένιας του ψυχής εζώστη τ’άρματα
Και βγήκε να παλέψει με το χάροντα
Για την Κύπρο να παλέψει και για μάς

γεια σου ανδρεα ετσι ειναι εμεις οι κυπριοι θα κρατησουμε ψηλα το λαβαρο της λευτεριας και ασβεστη την μνημη, εμεις που ξερουμε τον πονο της σκλαβιας εμεις
Ναταλία...
21-07-2008 @ 03:54
Της λεβεντιάς ο σταυραϊτός είναι που πέταξε
Ο λιόντας της παλληκαριάς είναι που βγήκε
Αντροπαλεύει με το δράκοντα
Και την πεντάμορφη μας λευτερώνει

¨Αντρέα ζηλεύω τη γραφή σου με την καλή ένια ::yes.:: ::theos.::
Helene52
21-07-2008 @ 04:43
Απλά και εγώ με τα κορίτσια επάνω θα συμφωνήσω!!!!
Την καλημέρα μου ΠΟΙΗΤΗ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο