Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Απ' τ' ανοιγμένο παράθυρο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269414 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απ' τ' ανοιγμένο παράθυρο
 But hope is just a stranger wondering how it got too bad. . .
 
[font=comic sans ms][align=center]Ερχόταν κοντά η μυρωδιά απ’τ’αλάτι
Κι ακουγόταν ο ήχος της θάλασσας
Είχε ρυτίδες.
Κύμματα ξανά.
Γκρεμίστηκαν οι πύργοι
Έπεσαν τα όνειρα κι έγιναν χίλια κομμάτια
Κι όμως έχει ακόμα παιδιά που παλεύουν
Που σκάβουν
Που χτίζουν
Που μάχονται άοπλα.
Και φτιάχνουν καινούργιους
[B] (πύργους) [/B]
Νέα
[B] (όνειρα) [/B]
Ο ήλιος δύει
Κι ο ουρανός από σκούρο μπλε παίρνει ένα χρώμμα κόκκινο
Της φωτιάς
Τα σύννεφα δεν είναι γκρι
Έγιναν πορτοκαλί
Απ’τις πυρκαγιές

[color=red]Μάτωσαν.[/color]

Δεν έχει φεγγάρι
Για να είναι το σκοτάδι δυό φορές βαθύ
Και να φαντάζει το ξημέρωμα ύστερα
Δυό φορές πιο λαμπερό.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ονειρολόγιο
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.
 
Ναταλία...
26-07-2008 @ 04:55
πολύ καλό ::yes.:: ::up.:: ::kiss.::
Φαληρέας
26-07-2008 @ 15:19
"Κι όμως έχει ακόμα παιδιά που παλεύουν
Που σκάβουν
Που χτίζουν
Που μάχονται άοπλα.
Και φτιάχνουν καινούργιους"

Απίστευτη όπως πάντα!!!
::love.:: ::hug.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο