Κρίμα... Απόγευμα, συνηθισμένο σερφάρισμα στο internet...Τίποτα ιδιαίτερο... Μια παρόρμηση απλώς να δω τα παιδιά απ' την παλιά μου πόλη... Το γελοίο είναι αυτά δεν θα χαν πότε αυτή την παρόρμηση... Και βλέποντας τα hi5 τους, μια θλίψη... Όλοι έχουν αλλάξει... Και εγώ τους θυμάμαι έτσι όπως ήταν πριν... Σκηνές παγωμένες στην μνήμη μου... Αυτά έχουν προχωρήσει... Δυστυχώς εγώ όχι... Διαφορετκά δεν θα τους θυμόμουν,.. Όπως και αυτοί... Δν με θυμόντουσαν όταν με είχαν δίπλα τους... Αυτό κάνει την μνήμη μου ή υπερβολικά καλή ή απλώς γελοία...
