| |
[I][B]Σε έβαλαν στην άκρη
Σε έπνιξαν στο δάκρυ
Σου έκλεισαν το στόμα
Μα εσύ μιλάς ακόμα
Αντέχεις τους χειμώνες
Κουρνιάζεις σε κρυψώνες
Μιλάς με νυχτερίδες
Πολλά δεινά εσύ είδες
Σου έκλεισαν τα μάτια
Σε έκαναν κομμάτια
Σέρνεσαι δεν τους νοιάζει
Μα δεν γλυκοχαράζει
Θα φύγει η μέρα η σκοτεινή
Θα ανατείλει ο ήλιος
Θα έρθει νύχτα φωτεινή
Και θα σε βρει ένας φίλος
Να σου χαϊδέψει τα μαλλιά
Κουράγιο να σου δώσει
Κι απ’ τους χειμώνες της ζωής
Θα ‘ρθει για να σε σώσει
Σε πήγανε πιο περά
Εκεί δεν έχει αέρα
Σου έκλεψαν τις ιδέες
Σου δώσαν ορχιδέες
Άντεξες κι αλλά τόσα
Κόκαλα σπάει η γλώσσα
Σου πήραν το κεφάλι
Σ’ έβαλαν σε μπουκάλι
Μα ακόμα επιμένεις
Όλα τα υπομένεις
Σηκώνεσαι απ’ το χώμα
Τους λες πως ζεις ακόμα[/B][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
