Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ενάμισο λεπτό ικεσίας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130461 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ενάμισο λεπτό ικεσίας
 Η επιστροφή μου χρεωμένη στον galanta, αφιερωμένη σε όσους το ζήτησαν.. Και για να προλάβω κάποιους:"Όσοι με γνωρίζουν, με μαντεύουν. Για τους άλλους θα στοίβαζα ατελέσφορα εξηγήσεις!" Μπωτλαιρ
 
Πήρα μια φλούδα ντροπή και την έστρωσα στα πόδια των ανθρώπων
Ό,τι απόμεινε απ’το φαγοπότι των καιρών
Όπως απόμεινε από την απληστία των καιρών.

Κάποιος περπάτησε τοίχο-τοίχο τη Ψυχή του
Κάποιος που ξέρω
Γνώριμη τέρψη η αυτογνωσία λοιπόν’

Τί γεύση να’χει το αίμα, ποια αφή;
Μην πεις δεν το γεύτηκες, μην πεις

Όλη σου τη ζωή την έσφαξες , χοή στον ίδιο το Θεό σου
Όλη σου τη ζωή αφαιμάκτης σπούδαζες Ψυχών
Ψυχή ομοίων προτροπών
Ειδώλων πλάνων
Ψυχή ή όχι;

Κι αυτή η φλούδα σιδερένιο απομεινάρι από χαλκό
Χαλινάρι φορεμένη να τη βλέπω σ’όποιο πρόσωπο κοιτάξω

Κανείς δεν την πάτησε, κανείς
Όλοι πρόσεχαν,
Μη στάξει η περηφάνια τους και λιώσει το αστείο προσωπείο
Όλοι πρόσεχαν,
Κανείς...

Είναι φορές που δεν ελέγχω την καρδιά μου
Φορές που τρέχει με ταχύτητα φωτός μες τα σκοτάδια
Ποιος να την προλάβει, ποιος
Μπορείς;

Βιαστικά καθώς έφευγα να τρέξω να τη φτάσω
Μπουρδουκλώθηκα στα ίδιά μου τα πόδια
Κανείς δεν με πρόλαβε , κανείς
Τον εαυτό τους όλοι προσκυνούσαν
Κι εγώ.. Μικρό παιδί, αιδούς βαλάντιο γεμάτο...
Την πάτησα την άτιμη τη φλούδα...

Ρε σεις... Ένα χέρι βοήθειας...
Κανείς;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 22
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Μελής
31-07-2008 @ 15:43
Τι να πω; το διαβάζω και το ξαναδιαβάζω!
πρωτόγνωρο συναίσθημα μα τόσο οικείο
CHЯISTOS P
31-07-2008 @ 16:19
Γαμώ τη φλούδα μου, γαμώ... Καλώς όρισες κουμπαρούλα !
::love.::
ΓιΟΥΛΗ_Τ
31-07-2008 @ 16:26
"Όπως απόμεινε από την απληστία των καιρών"
ντροπη ατελεσφορη..........

μαζι τρεχουμε ψυχη μου μες στα σκοταδια
την πατησα κι εγω τη φλουδα χαχα

Μεγαλειο μου το πινελο μη ξεχνας ::wink.:: ονειρα γλυκα ....
ακομη μια::hug.::
candy-candy
31-07-2008 @ 16:48
"Είναι φορές που δεν ελέγχω την καρδιά μου
Φορές που τρέχει με ταχύτητα φωτός μες τα σκοτάδια
Ποιος να την προλάβει, ποιος
Μπορείς;"

Πόσο μας έλειψε η γραφή σου!!!
φραγκοσυριανος
31-07-2008 @ 20:15

Όλη σου τη ζωή την έσφαξες , χοή στον ίδιο το Θεό σου
Όλη σου τη ζωή αφαιμάκτης σπούδαζες Ψυχών
Ψυχή ομοίων προτροπών
Ειδώλων πλάνων
Ψυχή ή όχι ::up.:: ::kiss.:: ::up.::
νετη541
31-07-2008 @ 20:33
!!!!!! ::smile.::
Ιππαρχος
31-07-2008 @ 22:48
Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω Αθανασία!
Helene52
31-07-2008 @ 23:35
Είναι φορές που δεν ελέγχω την καρδιά μου
Φορές που τρέχει με ταχύτητα φωτός μες τα σκοτάδια
Ποιος να την προλάβει, ποιος
Μπορείς; ::yes.::
Μεόλους τους επάνω θα συμφωνήσω
και πολλά θαυμαστικά θα αφήσω !!!!!!!!!!!!!!!!
Με Ιππαρχο ::theos.:: ::hug.::
Helene52
31-07-2008 @ 23:38
Και επειδή δεν είχα άλλες φατσούλες ξαναμπήκα
τ ε λ ε ι ο !!!!!!
Την καλημέρα μου και καλό μήνα ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
poetryf
01-08-2008 @ 00:31
Μελή μου: Αυτό που αποζητά ο "Ποιητής" κάθε φορά
είναι εκφράζοντας τα συναισθήματά του να μπορεί να συνεπαίρνει αυτούς που μπορούν να τον νιώσουν.
Χαίρομαι που υπάρχει οικειότητα σ'ετούτο εδώ.

Κουμπαρούλη μου γλυκέ: Καλώς σας βρήκα και πάλι, μου λείψατε πολύ-πολύ!!!

Γιούλη!!! : Ψυχή μου εσύ! Να σ'άφηνα μόνη στο σκοτάδι..? Ε όχι! Μαζί..πάντα μαζι!!!
Δεν λησμονώ, μισό πινέλο εσύ μισό εγώ!!!!

Χριστιάννα μου: Πόσο μου λείψατε καλή μου!!!

φραγκοσυριανέ, νέτη: Γλυκά χαμογελώ σας!!!

Ίππαρχε μου και Ελένη μου: Η χαρά και η τιμη είναι όλη δική μου...

Καλή μας συνέχεια!!!! ::hug.:: ::love.:: ::kiss.::
Xωρολάτρης
01-08-2008 @ 01:26
Κανείς!
Εκπληκτικό ποίημα..εκπληκτικό!
utterly sweet
01-08-2008 @ 01:40
Ζωγραφίζεις....με τις λέξεις!Δεν χρειάζεσαι πινέλο... ::kiss.:: ::hug.::
Flake
01-08-2008 @ 01:50
Μου αρέσει, μου αρέσει πολύ
ΑΝΤΗΣ
01-08-2008 @ 02:39
Υποκλινομαι μπροστα στη μεγαλειωδη σου ποιηση αγαπητη Αθανασια
swordfish
01-08-2008 @ 02:53
Μα ...δε νομίζω ότι έφυγες ποτέ!... Χάνεται κάποιος όταν παύουν να τον θυμούνται και η δική σου γραφή δεν ξεχνιέται! Καλό σου μήνα Αθανασία. ::hug.:: ::kiss.::
Aris4
01-08-2008 @ 03:27
Oh yeah !!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::kiss.::
Ναταλία...
01-08-2008 @ 05:05
Είναι φορές που δεν ελέγχω την καρδιά μου
Φορές που τρέχει με ταχύτητα φωτός μες τα σκοτάδια
Ποιος να την προλάβει, ποιος
Μπορείς
Πρώτο η ποιηση σου πάντα τέλεια
Δεύτερο χαίρομαι που είσαι πάλι εδώ Αθανασία μου καλό μήνα ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
dimi.gr
01-08-2008 @ 08:17
Χειρίζεσαι τις λέξεις άψογα, δημιουργώντας ένα ποίημα με υπέροχη δομή! ::yes.::
Μετέωρος Άγγελος
01-08-2008 @ 09:16
"Κανείς δεν με πρόλαβε , κανείς
Τον εαυτό τους όλοι προσκυνούσαν"

Ετσι χανόμαστε σιγά σιγά...
ka ti na
01-08-2008 @ 10:26
χαρισματική η γραφή σου...
κρατώ και γώ το δίστιχο που αναφέρει ο Μ. Άγγελος...
Ιχνηλάτης
01-08-2008 @ 11:12
"Κανείς!!!!!!
Μην ξεχνάς το μικρό χωριό των Γαλατών, που πάντα θα αντιστέκεται....... στους εισβολείς.
Και θα νικάει!
Καλησπέρα και ένα ευχαριστώ για το έργο σου!"

Καλως όρισες και πάλι!
(Εγώ δεν είμαι ακόμη έτοιμος. ΛΪγο ακόμη).
arpistre
01-08-2008 @ 14:47
αν και σε διαβάζω σταθερά όπου σε βρω
χαίρομαι που επιστρέφεις
είσαι απόλαυση και όφελος


και η απαραίτητη φάτσα
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο