Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Φυλακή πολυτελείας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φυλακή πολυτελείας
 
Φυλακή πολυτελείας με διαδίκτυο κι απ’ όλα το δωμάτιό μου
κι εγώ έγκλειστος κι ας μην είμαι παραβάτης του νόμου
η πόρτα ξεκλείδωτη και τα σκυλιά όπως λένε δεμένα
μόνο δυο βήματα απέχει η ελευθερία από μένα
μπορώ αν θέλω να βγω, να ταξιδέψω, να τρέξω
αλλά δεν το κάνω, φοβάμαι να βρίσκομαι εκεί έξω
καλλίτερα λέω εδώ μέσα να ζήσω κλεισμένος
στο κελί μου που είμαι από χρόνια συνηθισμένος.
Κι έχω μεγάλη ανάγκη να φέρομαι καθώς πρέπει
σαν να νιώθω ένα τεράστιο οφθαλμό να με βλέπει
αισθάνομαι πάνω μου επικριτική τη ματιά του κόσμου
ακόμα κι εδώ που είμαι μόνος μου εγώ κι ο εαυτός μου.
Και βλέπω ξεκάθαρα τη μοναξιά να εισβάλλει σε κύματα
από χαραμάδες τρυπώνει και από μικρά ανοίγματα
με διεκδικεί απ’ τον κόσμο και σιγά σιγά με κάνει δικό της
του εαυτού μου τελικά είμαι εγώ ισόβιος δεσμώτης.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
nuxtolouloudo
02-08-2008 @ 14:22
Και βλέπω ξεκάθαρα τη μοναξιά να εισβάλλει σε κύματα
από χαραμάδες τρυπώνει και από μικρά ανοίγματα
με διεκδικεί απ’ τον κόσμο και σιγά σιγά με κάνει δικό της
του εαυτού μου τελικά είμαι εγώ ο ανελέητος δεσμώτης.

Τρομερός και αληθινός!!!!!
Πόσοι και πόσοι δεν κλείνονται στην μοναξιά τους;;;;
Υπέροχη αποτύπωση!!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
poetryf
02-08-2008 @ 15:10
Μου θύμισες τα "Τειχη" του Καβάφη...
Αυτό και μόνο τα λέει όλα!
Καλό ξημέρωμα Δημήτρη μου! ::hug.::
νετη541
02-08-2008 @ 15:16
Δεν ξέρω ποιό προπατορικό αμάρτημα έχουμε φορτωθεί και κουβαλάμε, μα σαν σε καθρέφτη τούτη την ώρα κοιτώ και θυμώνω....που πάντα τοσο υπάκουοι και πάντα μόνοι...Χάνουμε τ' όνειρο, δεν το βλέπεις;..
Κάπως ανάποδα μου βγαίνει η σιωπή τελικά! Τα κλειδιά είναι στο χέρι σου, Δημήτρη - κουνήσου!!!(τα λέω σε σένα να τα ακούω κι εγώ!)
Helene52
02-08-2008 @ 15:18
Με τα δυο κορίτσια και κύρια με την Αθνασία
Για άλλη μια φορά το ΜΠΡΑΒΟ μου θα σου αφήσω !!!!!
Καλό βράδυ Δημήτρη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ελένη Καιγή
02-08-2008 @ 16:42
Οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κάποιες φυλάκες...
giannisanas
02-08-2008 @ 19:36
φυλακή πολυτελείας έγινε ολόκληρη η ζωή μας, με καλύπτει αρκετά το πόνημά σου
Ιππαρχος
02-08-2008 @ 21:33
Ζητώντας συγγνώμη από όσους το διάβασαν κι από σας που σχολιάσατε -σας ευχαριστώ πολύ για αυτό - άλλαξα λίγο τον τελευταίο στίχο....το επίθετο "ανελέητος" είναι αταίριαστο για δεσμώτη, ας ταυτίζεται με τον δεσμοφύλακα....νομίζω καλλίτερα είναι τώρα...

νετη541
02-08-2008 @ 21:43
καλημέρα....προτιμούσα το ανελέητος (ισόβιοι είμαστε έτσι κι αλλιώς), αλλά δικό σου είναι, εσύ αποφασίζεις! Καλή Κυριακή!
agrafos
02-08-2008 @ 22:32

μπραβο φιλε μου ::up.:: ::theos.:: ::up.::
e l l a
02-08-2008 @ 23:07
::up.:: ::up.:: ::up.::

o fobos na zhsoyme panta paron.........

(Qa protimoysa to anelehtos )
ivikos
02-08-2008 @ 23:26
Φίλε μου Δημήτρη
Αποτυπώνεις υπέροχα μιά πραγματικότητα...
Εύγε σου!!!!!!!!

::up.:: ::up.::
Nikos Krideras
03-08-2008 @ 01:55
Τράβα τήν μπριζα ιππαρχε κερνάω καφεδάκι
απέναντι απ' τήν πίτσα χάτ στό κάτω καλαμάκι. ::up.:: ::up.:: ::up.::
φραγκοσυριανος
03-08-2008 @ 02:08
Φυλακή πολυτελείας με διαδίκτυο κι απ’ όλα το δωμάτιό μου
κι εγώ έγκλειστος κι ας μην είμαι παραβάτης του νόμου
η πόρτα ξεκλείδωτη και τα σκυλιά όπως λένε δεμένα
μόνο δυο βήματα απέχει η ελευθερία από μένα
μπορώ αν θέλω να βγω, να ταξιδέψω, να τρέξω
αλλά δεν το κάνω, φοβάμαι να βρίσκομαι εκεί έξω
καλλίτερα λέω εδώ μέσα να ζήσω κλεισμένος
στο κελί μου που είμαι από χρόνια συνηθισμένος.
Κι έχω μεγάλη ανάγκη να φέρομαι καθώς πρέπει
σαν να νιώθω ένα τεράστιο οφθαλμό να με βλέπει
αισθάνομαι πάνω μου επικριτική τη ματιά του κόσμου
ακόμα κι εδώ που είμαι μόνος μου εγώ κι ο εαυτός μου.
Και βλέπω ξεκάθαρα τη μοναξιά να εισβάλλει σε κύματα
από χαραμάδες τρυπώνει και από μικρά ανοίγματα
με διεκδικεί απ’ τον κόσμο και σιγά σιγά με κάνει δικό της
του εαυτού μου τελικά είμαι εγώ ισόβιος δεσμώτης.


ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΟΥ ΧΟΡΕΥΕ ΚΙ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΠΗΔΑ...ΕΤΣΙ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΙΑ ΠΑΡΙΜΟΙΑ... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
LADY KALAS
03-08-2008 @ 04:01
Και βλέπω ξεκάθαρα τη μοναξιά να εισβάλλει σε κύματα
από χαραμάδες τρυπώνει και από μικρά ανοίγματα
με διεκδικεί απ’ τον κόσμο και σιγά σιγά με κάνει δικό της
του εαυτού μου τελικά είμαι εγώ ισόβιος δεσμώτης.


Υπεροχο ιππαρχε.Μια ακομη υπεροχη δημιουργια σου!!
::theos.:: ::theos.:: ::up.::
deti
03-08-2008 @ 07:18
"του εαυτού μου τελικά είμαι εγώ ισόβιος δεσμώτης."

Αληθινό!! ::smile.::
nikodo
03-08-2008 @ 12:51
Και βλέπω ξεκάθαρα τη μοναξιά να εισβάλλει σε κύματα
από χαραμάδες τρυπώνει και από μικρά ανοίγματα
με διεκδικεί απ’ τον κόσμο και σιγά σιγά με κάνει δικό της
του εαυτού μου τελικά είμαι εγώ ισόβιος δεσμώτης.

::yes.::
πως θα γίνει να κλείσουμε αυτές τις χαραμάδες και τα μικρά ανοίγματα ....Δημητράκη ? πως ??????
anuya
21-08-2008 @ 06:23
Γιά πρόσεξε καλά, μήπως παραβίασες κανέναν νόμο; Ή μήπως τήρησες κανέναν νόμο που έπρεπε να παραβιάσεις; είναι καθαρά νομικό το θέμα.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο