Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οδοιπορικό (μικρή Πατρίδα..)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130398 Τραγούδια, 269368 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οδοιπορικό (μικρή Πατρίδα..)
 Καλημέρα, κι όποιος αντέξει άλλη μια μέρα που μου χρωστάει να σ' επιστρέψει....
 
...αρχή.....

Για τις φωτιές που κάψανε όσα η καρδιά είχε θάψει
Ίσα με κει που πρώτη του φορά ο νους ξυπνά
Αγνάντεψε το χάραμα, τα μάτια να αναπαύσει
Να βγουν τα δάκρυα του καπνού στη λύσσα ενός βοριά
Να θυμηθεί πως ήτανε η οσμή του πριν αλλάξει
Ήταν παλιό το όνειρο ή η θύμηση παλιά;
Στο βάθος δεν το ξέχασε κι ας το ‘χει λέει πετάξει
(Αθήνα, Δεκέμβρης 1995)

...ζωή....

Γέλα για να χαίρομαι, να σου τραγουδάω
Ίσια τα δυο μάτια σου πίνω και μεθώ
Άνοιξα τα χέρια μου – έλα να πλαγιάσεις
Να μπω μες στον ύπνο σου, στ’ όνειρο να βγω
Νιώθω στην αγάπη σου μέσα να πετάω
Ήλιους σου ζωγράφισα – άστρα εσύ να πλάσσεις
Σ’ αγαπώ ..σ’ αγαπώ
(Ρέθυμνο, Απρίλης 2001)

...τέλος...

Γαλάζιο, χρυσάφι κι αγάπη πολλή
Ισχύς μα και πείσμα και πόση αγωνία
Ανέμους και θύελλες όλη η ζωή
Να τρέχεις και πάντα να έχεις πορεία
Να μη σταματάς ούτε γι’ αναπνοή
Η μέρα κι η νύχτα να φεύγουν με βία
Στο τέλος σε κέρδισε η αιώνια σιγή
(Ηράκλειο, 5/8/2006, 1:30 ακριβώς)

...αποχαιρετισμός....

Γαληνεύει το τραγούδι της καρδιάς σου
Ίσως να ‘ναι του φευγιού σου το καλό
Αλαργαίρνεις, κι έχεις κόψει τα δεσμά σου
Να θυμάσαι μόνο πόσο σ’ αγαπώ
Να θυμάσαι – η ζωή που είναι μακριά σου
Η ψυχή μου που γυρνά ακόμα εδώ
Στη στροφή θ’ αναζητήσει τη δικιά σου
(Κόκκινος Μύλος, 2006)




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
poetryf
04-08-2008 @ 14:30
Αν έχω καταλάβει είναι γραμμένο για κάποιον που έφυγε σε μια στροφή...
Αυτό το κάνει ακόμα πιο συγκινητικά ανατριχιαστικό.
4 κομμάτια συμπληρώνουν το παζλ μιας (χαμένης) ζωής...
Όχι όμως λησμονημένης.
Συγκλονιστικά όμορφη η εξομολογηση σου!
Καλό ξημέρωμα!
Ιππαρχος
04-08-2008 @ 14:35
Συγκλονιστικό όντως από την αρχή μέχρι το τέλος...για μια ακόμα φορά δεν αφήνεις περιθώρια για άλλα σχόλια...
nikodo
04-08-2008 @ 14:35
τι να πω ? ..........με ένα τριαντάφυλλο σε ψάχνω στη στροφή / κι ένα πακέτο άδειο για παρέα........με συγκίνησες πρωινιάτικα γμτ
nuxtolouloudo
04-08-2008 @ 14:56
Είναι υπέροχο γλυκιά μου και συγκλονιστικό όπως είπαν και οι άλλοι...
Δάκρυα στα μάτια κ μια γλυκιά θλίψη..
Να σε έχει ο Θεός πάντα καλά...!!
::hug.::
Xωρολάτρης
04-08-2008 @ 15:22
Εισαι ΥΠΕΡΟΧΗ...αντιπαθώ τα κεφαλαία, αλλά σε αυτά καταφεύγω αυτή την στιγμή για να σου πω περιγραματικά αυτό που πιστεύω..Χίλια χρόνια κι αν περάσουν θα είσαι έτσι μοναδική και ανεπανάληπτη..το δε σχόλιο σου για την μέρα που σου χρωστά την επιστροφή του ,φωταγωγικό Αγάπης και ατέλειωτης αφοσοίωσης...
dimi.gr
04-08-2008 @ 17:10
Όμορφο στη χαρά....όμορφο και στη θλίψη!
Και είναι ώρα δύσκολη...
agrafos
05-08-2008 @ 00:32
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ιχνηλάτης
05-08-2008 @ 10:33
Τέσσερις ψηφίδες ομορφιάς και ευαίσθησίας!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο