| |
Μικρός που φαίνεται ο κόσμος....
Και πόσο μικρότερος γίνεται μπροστά της.
Περίεργα μαλλιά και απίστευτα κορμιά
χιλιάδες πανέμορφες υπάρξεις να σου δίνουν
τη μοναδική ευκαιρία να γίνεις ένα μαζί τους,
σε μία ηδoνική φαντασίωση.
Να τις ξεσκίζεις και να νομίζεις προς στιγμήν
πως τις αγάπησες.
Να γίνεται το κορμί τους ένα κύμα ασταμάτητο,
που ολοένα και περισσότερο συντονίζεται
με της φύσης την απαίτηση.
Και έτσι ξαφνικά και αδιάφορα,
να συνειδητοποιείς τη λιτότητα της φύσης.
Ενσαρκωμένη σε Εκείνη.
Εκείνη που τυχαία βρήκες στο δρόμο.
Εκείνη που τυχαία είδες στο μετρό.
Εκείνη που δεν γίνεται φαντασίωση,
παρά μόνο ένα φιλί που δεν θέλεις να τελειώσει.
Μια αγκαλιά και μια κουβέντα απ' τα χείλη της.
Ώσπου ν' αρχίσεις να νιώθεις μικρός
μπροστά στην τελειότητά της.
Τόσο μικρός, όσο φαίνεται και ο κόσμος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
