Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Του κόσμου οι ξενύχτες(μελοποιημενο)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130617 Τραγούδια, 269434 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Του κόσμου οι ξενύχτες(μελοποιημενο)
 
Βάλε απ’ την ίδια φωτιά στο ποτήρι μου πάλι
δώσ’ μου μια στάλα ζωής να περάσει η βραδιά
μη με λυπάσαι που είμαι ξανά, σ’ αυτό το χάλι
φταίει μι’ αγάπη που μ’ έχει πληγώσει βαριά.

Ρ
Του κόσμου οι ξενύχτες
γυρνάνε τις νύχτες
γιατί η αγάπη πονά.
Του κόσμου οι ξενύχτες
δεν είναι αλήτες
αλήτες τους κάνει η καρδιά.


Δεν περπατούσα ποτέ με σκυμμένο κεφάλι
σαν αετός είχα μάθει να ζω στα ψηλά,
τώρα απ’ τ’ αδιέξοδο που έχω βρεθεί, ποιος θα με βγάλει
ποιος θα νοιαστεί για δυό μάτια που κλαιν σιωπηλά.

Ρ
Του κόσμου οι ξενύχτες
γυρνάνε τις νύχτες
γιατί η αγάπη πονά.
Του κόσμου οι ξενύχτες
δεν είναι αλήτες
αλήτες τους κάνει η καρδιά.




Διαμαντής Παππάς





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Υπάρχω...ακόμα
 
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
16-08-2008 @ 07:26
Μουσική: Μάκης Γιαπράκας

www.musicwave.gr/diamantispappas

Ερμηνεία: Θάνος Αλεξάνδρου


georgeabout
16-08-2008 @ 07:47
Δεν περπατούσα ποτέ με σκυμμένο κεφάλι
σαν αετός είχα μάθει να ζω στα ψηλά,
τώρα απ’ τ’ αδιέξοδο που έχω βρεθεί, ποιος θα με βγάλει
ποιος θα νοιαστεί για δυό μάτια που κλαιν σιωπηλά.
Πάρα πολύ όμορφο!!!!
Nemo
16-08-2008 @ 07:54
Καλό....!
Δεν είναι όμως από τα καλά σου.

Έχεις πάθει κάτι;! ::huh.::
LADY KALAS
16-08-2008 @ 09:02
Δεν περπατούσα ποτέ με σκυμμένο κεφάλι
σαν αετός είχα μάθει να ζω στα ψηλά,
τώρα απ’ τ’ αδιέξοδο που έχω βρεθεί, ποιος θα με βγάλει
ποιος θα νοιαστεί για δυό μάτια που κλαιν σιωπηλά

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΔΙΑΜΑΝΤΗ!!! ::love.:: ::yes.:: ::theos.::
Ναταλία...
17-08-2008 @ 00:34
Δεν περπατούσα ποτέ με σκυμμένο κεφάλι
σαν αετός είχα μάθει να ζω στα ψηλά,
τώρα απ’ τ’ αδιέξοδο που έχω βρεθεί, ποιος θα με βγάλει
ποιος θα νοιαστεί για δυό μάτια που κλαιν σιωπηλά.

Πανέμορφο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο