| |
Πριν ξεκινήσω η Μάνα μου με ξόρκιζε μ’ ένα φτερό
Κι εγώ ρε Μάνα έλεγα ‘’ αυτά δεν τα μπορώ ’’
‘’ Το κάνω παλικάρι μου το πλοίο να γυρίσει
να σε φυλάει ο Θεός κι ας έχεις αμαρτήσει ’’
Ταξίδευα μερόνυχτα σε θάλασσες με χρώμα
Μα όμως δεν αντέχετε του καραβιού η βρώμα
Το έκανα για τα λεφτά γιατί δεν με γεμίζει
Και το κορμί πολύ σκληρά συχνά μου βασανίζει.
Παρέα μου καθόταν ο Τζίμη ο Αράπης
Λοστρόμος απ’ το Μπαγκλαντές θύμα μιας αγάπης
Ο καπετάνιος μου λέγε πολύ ότι καπνίζω
Απ’ τους καπνούς το πλοίο μας πως έχει γίνει γκρίζο
Ρούμι μου λέγε κουβαλάς σε τούτα τα βαρέλια
Και κάθε βράδυ πίναμε γινόμασταν κουρέλια
Να διώξουμε απ’ την ψύχη της μοναξιάς την κάψα
Χασίς καπνίζαμε μαζί δεν πιάναμε την κλάψα.
Με καταιγίδες πάλευα για να μη γίνω στάχτη
Κι ο καπετάνιος φώναζε με όλο του το άχτι
‘’ Πιασ’ το τιμόνι ποιο γερά για να σωθούμε ναύτη
Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη…’’
Μάνα να πεις στους φίλους μου ο Ντίνο δεν θα πέσει
Ένα χαμόγελο πλατύ στα χείλη έχει φορέσει
Σου στέλνω χαιρετίσματα, φιλιά για την Ελένη
Δυο χρόνια ακόμα μείνανε μπορεί να περιμένει...
Σημάδια άφηνα πολλά μ’ ένα στυλό στο χάρτη
Θα ‘μαι κοντά σου αγάπη μου τούτον εδώ το Μάρτη...
Κι αν δεν γυρίσω προς θεού για μένα να μην κλάψεις
Μονάχα ένα σ’ αγαπώ στον τάφο μου να γράψεις...
Είμαι ακόμα δυνατός αντέχω κακουχίες
Συντρόφους γνώρισα πολλούς κι από λογιών θρησκείες
Μα ένας με σημάδεψε ο Τζίμη ο λοστρόμος
Που μου λέγε ρε φιλέ μου αυτός είναι ο δρόμος
Ποτέ μου δεν φαντάστηκα να φύγω τόσο νέος!
Κουράγιο όμως έπαιρνα γιατί ήμουνα γενναίος
Κλειστά είχα τα μάτια μου κι ονειρευόμουνα
Για ένα ταξίδι μακρινό ετοιμαζόμουνα…
Με καταιγίδες πάλευα για να μη γίνω στάχτη
Κι ο καπετάνιος φώναζε με όλο του το άχτι
‘’Πιασ’ το τιμόνι ποιο γερά για να σωθούμε ναύτη
Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη…’’
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
