Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δε μ' αγάπησες ποτέ
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130873 Τραγούδια, 269483 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δε μ' αγάπησες ποτέ
 Τελικά κάτι μου λέει πως θα... "φύγω" με την απορία!
 
[align=center][B]ΔΕ Μ’ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΠΟΤΕ![/B]


Δυο ήλιους βλέπω καθ’ αυγή να καιν’ τη θύμησή μου
να λούζουνε με δάκρυα και φλόγες το κορμί μου
Κλωνάρι στάχυ μ’ έκανες κι ο άνεμος γλιστράει
με παρασέρνει ανέμελα εδώ κι εκεί με πάει!

* * *

Μες στο μυαλό μου άφησες συντρίμμια κι αυταπάτες
πικρόχολες οι σκέψεις μου με δάκρυα γεμάτες!
Τ’ απομεινάρια μιας ζωής μετράω τώρα μόνος
τη δύση αγναντεύοντας με πλημμυρίζει ο πόνος!

* * *

Όσο θα ζω, μες στην ψυχή και στο μυαλό θα υπάρχει
ένα μεγάλο ερώτημα που απάντηση θα ψάχνει.
Κι όσο τα χρόνια κι αν περνούν κρυφό θε να το έχω
τον πόνο και τη μοναξιά θα μάθω ν’ αντέχω!

* * *

Κι όταν ο θάνατος με βρει, τα μάτια μου πριν κλείσω
το τελευταίο βλέμμα μου στα μάτια σου θα ρίξω.
Με τη στερνή ανάσα μου λυγμό θα ψιθυρίσω
πως δε μ’ αγάπησες ποτέ, «γιατί;» θα σε ρωτήσω. [/align]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
nuxtolouloudo
21-08-2008 @ 04:02
Πολύ όμορφο Γιάννη...Εύχομαι να πάρεις την απάντηση που ζητάς... ::yes.::
Ναταλία...
21-08-2008 @ 04:18
Όσο θα ζω, μες στην ψυχή και στο μυαλό θα υπάρχει
ένα μεγάλο ερώτημα που απάντηση θα ψάχνει.
Κι όσο τα χρόνια κι αν περνούν κρυφό θε να το έχω
τον πόνο και τη μοναξιά θα μάθω ν’ αντέχω!

καταπληκτικό κομάτι ::yes.:: ::theos.::
georgeabout
21-08-2008 @ 05:51
Πανεμορφο γλυκό, συγκινητικο. ::up.:: ::up.:: ::up.::
akida
21-08-2008 @ 05:59
::cry.::
ftx
21-08-2008 @ 06:04
αν και δε στέκει το «γιατί;» σε τέτοιες καταστάσεις,
το στιχούργημα είναι καλό

ελπίζω να διαβάσουμε σύντομα και κάποια σου δημιουργία
που να 'χει χρώμα διαφορετικό από το γκρι και το μαύρο
bj-counter
21-08-2008 @ 06:14
Τι θα έλεγες για το ...ΚΑΤΑΜΑΥΡΟ?
'Αλλωστε μην ξεχνάς πως το μαύρο είναι το επίσημο χρώμα ενδυματολογικά και...όχι μόνο!
ftx
21-08-2008 @ 06:20
λες εε;
εγώ το μωβ εννοούσα!
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
21-08-2008 @ 07:15
το γκρί δεν μ'αρέσει καθόλου. είναι αναποφάσιστο.... το κατάμαυρο ψηφίζω..

ωραίο το ποίημα!!!!! ::yes.:: ::yes.::
Μοιάζω μ'εσένα
21-08-2008 @ 10:15
Έτυχε αυτή την περίοδο να συμβαδιζουν τα συναισθήματα και οι απορίες μας. Ή μάλλον.... πέτυχε;
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
21-08-2008 @ 10:56
δεν υπάρχει τυχαίο σ'αυτή τη ζωή, η μήπως είναι όλα θέμα τύχης;;;
bj-counter
21-08-2008 @ 16:29
Εγώ τείνω μάλλον προς το δεύτερο Χ.ρ.ύ.σ.α.
Και προτιμώ να το λέω μ ο ί ρ α!
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
21-08-2008 @ 23:07
εγώ πάλι δεν έχω αποφασίσει!!!!
μήπως επιλέγουμε το δεύτερο γυρέυοντας κάποιο άλλοθι για τα "κακώς κείμενα";;;
δεν ξέρω ακόμα το ψάχνω......
bj-counter
22-08-2008 @ 02:50
Κάπου άκουσα το εξής:

" Ο άνθρωπος κάνει τελικά ό,τι μπορεί μέχρι να του αποκαλυφθεί η μοίρα του! "

Νομίζω ότι θα συμφωνήσω...
Ουτοπία
22-08-2008 @ 10:10
Αγαπώ το μαύρο χρώμα και πιστεύω στη μοίρα. Κάθε δημιουργία σου, είναι άγγιγμα ψυχής για μένα.
NIK-TSIK
26-08-2008 @ 00:32
μαντινάδα...γιούπιιιι ::up.:: ::up.:: ::up.::
marilou
16-09-2008 @ 08:33
Με τη στερνή ανάσα μου λυγμό θα ψιθυρίσω
πως δε μ’ αγάπησες ποτέ, «γιατί;» θα σε ρωτήσω.

"Μα η ανάσα σου η στερνή
στο λέω δε θ' αντέξει
και εκεί επάνω στο γιατί
σε άλλο κόσμο αγάπη θα γυρέψει..."

Αρχίζω να συμφωνώ με κάτι που λεεί χρόνια τώρα ο πατέρας μου. "Δεν είναι καλό να γνωρίζουμε τα πάντα"! κ όντως δεν έιναι καλό άλλο που εμείς ψάχνουμε τα πάντα!


::whist.:: ::whist.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο