| |
Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΗΤΙΑΝΙΑΣ
Γεννήθηκες γέρος,
και το παιδί μέσα σου
σε μια γωνιά του νου
μια γελάει και την άλλη κλαίει
Γεννήθηκες πριν το χάραμα,
και τον ίσκιο σου αναζητάς
στο φως της χαραυγής να γνωρίσεις
μα η θλίψη δεν σ’ αφήνει
Γεννήθηκες μες στο μύθο,
τα κομμάτια σου ανασαίνουν στις κρύπτες της απελπισίας
μα η ελπίδα σε χαϊδεύει
και σου αποθέτει αγκάθινο στεφάνι στα μαλλιά
Γεννήθηκες πέτρα,
η ψυχή σου ανασαίνει στο αίμα
και η χαρά δεν έχει θέση και μοναχά είναι
μια στιγμιαία έξη
σε βροντερό γέλιο στην καρδιά της σκοτεινιάς
Γεννήθηκες αλφάδι
και μετράς με ακρίβεια
την υπερβολή μες στην κακοβουλία
μα η συγνώμη δεν σου ταιριάζει
και πάντα σου ξεφεύγει από τον τοίχο της μοναξιάς
Και σ’ όλα αυτά,
ο ήλιος τρεμοπαίζει και το φεγγάρι σε ζηλεύει
γιατί ‘σαι άστρο που περνά από σταυροδρόμια μελαψά
που πόνος μοναχά τα δένει
και την τρέλα στεφανώνουν με ζητιανιά
Γιάννης Σμίχελης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
