| |
Ο θειός σου, ο χοντρός
Βράσε τα αυγά μου πιο σφιχτά
Άσε τη σαλάτα, ψήσε το μουσακά
Άκου την κοιλιά μου πώς πεινά
Σου γρυλίζει ακόμα, φέρε τα φαγιά.
Βάλε μαγιονέζα, πιο πολύ
Ας τα λάχανα και κόψε το ψωμί
Ήρθε όμως ο θείος, για φαΐ
Δε θα φάμε πια ποτέ ξανά μαζί
Σε μια ώρα θα ‘χουν όλα τελειώσει
Όλα τά ‘φαγε ο θειός σου, ο χοντρός
Θα πεθαίνουμε αγκαλιά απ’ την πείνα
Κι εσύ αέρα θα τρως
Σε μια ώρα τα χλαπάκιασε όλα
Τα σαβούρωσε ο σαπιοκοιλιάς
Δεν μας άφησε ούτε Κόκα κόλα
Κι εσύ ακόμα πεινάς
Τίποτα πια δε θα φας
Τέλειωσαν όλα για μας
Είναι αδύνατο να το σκεφτώ
Πώς δεν έχει άλλο, ούτε καν γλυκό
Ας μην τέλειωνε ποτέ ο κεφτές
Το χοντρό το θείο, να τον έδιωχνες
Μη με κάνεις άλλο να πεινώ
Θεέ μου, πώς θ’ αντέξω χωρίς το φαγητό
Σφίξε το ζωνάρι, πιο σφιχτά
Κάνε πάστα φλόρα για τελευταία φορά
Στην κουζίνα έχει πέσει ακρίδα
Σαν την όγδοη πληγή φαραώ
Με πονάει το στομάχι απ’ την πείνα
Και δεν μπορώ να σταθώ
Τα ντουλάπια έχουν όλα αδειάσει
Βλέπω να ‘ναι το ψυγείο κενό
Ένα πράγμα έχει μόνο ξεμείνει
Λίγο ψαράκι παστό
Θα φάμε μόνο αυτό
Μ’ ένα ποτήρι μπορντό
Άγγελος Κυρίτσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
