Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι πύλες της καρδιάς σου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130902 Τραγούδια, 269487 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι πύλες της καρδιάς σου
 
Ανοίγω τις πύλες της καρδιάς σου μ’έντρομο θαυμασμό
Κι αλλάζω την οδύνη σε έκσταση,σε προσευχή τον καυμό
Λάμπει το μέτωπό μου ολόδροσο,σείεται βαθιά το κορμί μου
Βασιλεύει ελεύτερη,Ναί ! ελεύτερη η πνοή μου

Είν’ο αγέρας που φύσηξε,είν’ο ήλιος που ακμάζει ψηλά
Πετιέμαι απάνω,βλέπω τριγύρα,ξαναγυρνούν τ’ασπρα πουλιά
Πλημμυρίζω με φώς,νίβομαι μες στ’αδρά σου τα μύρα
Βοή του πελάου,ξέχειλη με σιμώνει της θάλασσάς σου η αλμύρα

Χαρά της γαλήνης,χαρά του αιώνιου ταξιδιού
Αστέρευτο άσμα,κομμάτι απ’τη ψυχή του Θεού
Κι η δική μου ψυχή.....τη γνωριμιά σου δοξάζει
Τη νέα αβασίλευτη μέρα βαθιά τη θαυμάζει

Σ’ακούω σε βλέπω κι η ζωή ξαναρχίζει
Ψηλή,κατάφωτη,όρθια σαν εκκλησιά ξεχωρίζει
Μ’όλο τον πόνο ,μ’όλη τη θλίψη,διαβαίνει πανίσχυρη η ζωή
Κι ακολουθούν σιωπηλοί,προσμένοντας την ανάσταση,οι μικροί μας σταυροί

Μα εσύ επιμένεις αόρατη,........γλυκειά μουσική
Παραμένεις ανεξιχνίαστη,ισόθεη μορφή
Το δικό σου νοητικό,μειλίχιο χαμόγελο........μια απέραντη πυξίδα
Για αυτή την ώρα,αυτό μου χρειάζεται,πιότερο ακόμα κι απ’την ελπίδα

Με τα δυό σου τα χέρια τα λιγνά και δυνατά
Που μαθήτεψαν στη λύπη όλου του κόσμου,.....με τα χέρια αυτά
Σαν έχεις το φώς,έλα κι ακούμπησε με στον ώμο
Πές πως κάποιον συνοδεύεις τυφλό,στο νύχτιο καινούργιο του δρόμο.......

22/8/08
04 π.μ


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
cobra35
22-08-2008 @ 01:07
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΑΝΤΗ!!!!!!!!!!!!!! ::up.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
22-08-2008 @ 01:13
Με τα δυό σου τα χέρια τα λιγνά και δυνατά
Που μαθήτεψαν στη λύπη όλου του κόσμου,.....με τα χέρια αυτά
Σαν έχεις το φώς,έλα κι ακούμπησε με στον ώμο
Πές πως κάποιον συνοδεύεις τυφλό,στο νύχτιο καινούργιο του δρόμο.......

::up.:: κάτι είναι κι αυτό.
utterly sweet
22-08-2008 @ 01:22
Μα εσύ επιμένεις αόρατη,........γλυκειά μουσική
Παραμένεις ανεξιχνίαστη,ισόθεη μορφή
Το δικό σου νοητικό,μειλίχιο χαμόγελο........μια απέραντη πυξίδα
Για αυτή την ώρα,αυτό μου χρειάζεται,πιότερο ακόμα κι απ’την ελπίδα

Τι να αφήσει κανείς σ'αυτό το τετράστιχο? ::theos.::
Ιππαρχος
22-08-2008 @ 02:17
Μα εσύ επιμένεις αόρατη,........γλυκειά μουσική
Παραμένεις ανεξιχνίαστη,ισόθεη μορφή
Το δικό σου νοητικό,μειλίχιο χαμόγελο........μια απέραντη πυξίδα
Για αυτή την ώρα,αυτό μου χρειάζεται,πιότερο ακόμα κι απ’την ελπίδα

Ποίηση υψηλού επιπέδου!
poetryf
22-08-2008 @ 03:16
Στις ομορφιές σου πάλι Άντη μου!
Καλημέρα!
Helene52
22-08-2008 @ 03:25
Τι να πει κανείς ...... όπως λένε όλοι η ποίηση σε όλο της το μεγαλείο !!!!!!!!!!
Την καλημέρα μου Αντη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
swordfish
22-08-2008 @ 03:50
Καλό μεσημέρι ΑΝΤΗ!!!!! ::up.::
Ναταλία...
22-08-2008 @ 06:06
::yes.:: ::theos.:: ::up.::
nuxtolouloudo
22-08-2008 @ 09:29
Χαρά της γαλήνης,χαρά του αιώνιου ταξιδιού
Αστέρευτο άσμα,κομμάτι απ’τη ψυχή του Θεού

Τα σέβη μου.................. ::yes.:: Συμφωνώ με τον Δημήτρη...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο