| |
| | Της Εποχής μου Αλλαγές |  | | |
Είμαι δεκαπέντε ετών και θέλω πολλά να δω
Τα πράγματα αρχιζουν να αλλάζουν κάπου εδώ
Τα αγόρια πιέζουν τα κορίτσια να γίνουν κοπελιές
Οι παρθενιές τους γαλάζιες νεραΐδες του χθες,
Χάνουν την αθωοτητά τους, χάδια δεν σου ζητάνε
Βρυκόλακες που με σαρκικές ηδονές ξεδιψάνε
Κάτω απο το χαμόγελο τους πια ένα βρώμικο μυαλό
Ματιές σου ρίχνουν, καυτές με νόημα πονηρό,
Σαν την Περσεφόνη ζητάνε να περνάνε καλά
Απο τα τσιγάρα, στα ποτά σε λίγο ναρκωτικά
"(skit)ΝΕΑ ΜΟΔΑ" βρήκαν και όσοι την ακολούθησαν χαρήκαν
Σε μονοδρομη οδό όλοι μπήκαν,
Στον λάκο της νέας κοινωνίας όλοι θα θαφτούν
Τα χρώματα της αγάπης μαύρα θα ντυθούν
Τα αγόρια μπόρεί "(skit)ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΜΗΧΑΝΗ"
Οικογένεια, φίλοι και αδελφοί θα κλάψουν μαζί,
Και όλα αυτά επειδή θεωρούνε μαγκιά
Στην άσφαλτο την πνίχτρα να κάνουνε άκροβατικά
Και μια μέρα τον έλεγχο θα χάσουν με την ζωή τους
Παιδιά νέα θα πεθάνουν απο την μηχανή τους,
'Η η άλλη η φάρα με τα ναρκωτικα μπασμένη
Παιδιά με προοπτικές, χαμένα απο χέρι
Της εξάρτησής τους δούλοι, μαριονέττες γίνανε
Βγάλε τους όλους να δούμε τελικά ποιοι μείναμε....
Αυτή είναι η γενειά μου, έτοιμα χάμενα κορμιά
Που θα λένε ευχαριστώ όταν 8α τους δίνουνε σκατά
Θα είναι η γενειά με μηνιάτικο τριακόσσια ευρά
Και δεν θα παραπονιέται για όλα αυτά,
Απλοί θεατές που δεν θέλουν να κρίνουν την κατάσταση
Κομπάρσοι στης ζωής τους την παράσταση
Μοιάζουν με τουρίστες σε μιαν άλλη διάσταση
Και θα ζητήσουν απο την ζωή τους μια παράταση,
Χαμένοι, νιώθουν κρύο και ανασφάλεια
Μια ζωή πήραν γεμάτη κ την επιστρέψαν άδεια
Kάτω απο αυτόν τον ουρανό, μιζεριάζουν
Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις τους δεν ταιριάζουν,
Αντίο παιδιά και να προσέχετε απο δω και μετά
Γιατί τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πιο βαθιά
Τα μονοπάτια σας θα γίνονται πιο σκοτεινά
Αφήνω το μικρόφωνο γιατί είπα πλέον αρκετά....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Το χαμόγελο είναι μόνο ένα ψέμα που λέμε χωρίς να χρησιμοποιούμε την φωνή μας. | | | |
|
nikodo
24-08-2008 @ 10:50 | μικρέ μου φίλε θέλω να σ' απαντήσω ..αλλά θα το κάνω κάποια άλλη φορά
τωρα θα σου πω απλά οτι με προβλημάτισε ο στίχος ενος δεκαπεντάχρονου ( αν είσαι τόσο ) γιατι βλέπεις πολλά ΄΄αλλά δεν τα βλέπεις όλα ..
λοιπόν θα σου το πω και γω
στη γλώσσα σου με μια μαγκιά
τα πιό καλά παιδιά ..
είν' τα κακά παιδιά | | Θεττάλια
24-08-2008 @ 11:02 | Γιατί νεαρέ μου, δεν σκέπτεσαι ότι εξαρτάται και από τους νέους, (κυρίως από αυτούς!) η ποιότητα τής ζωής τους;
Ποιός φταίει για το κατάντημά τους;
Πάντα το σύστημα; Μόνο το σύστημα; Ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι που παρασύρονται;
Στο κάτω-κάτω δική τους είναι η μία και πολύτιμη ζωή τους, κανενός άλλου.
Φταίει λοιπόν και η υποδομή του κάθ' ενός, η βάση του, το υπόβαθρό του, η ΠΑΙΔΕΙΑ του.
Δεν γίνατε πλέον σοφοί και να προσέχετε;;;;;;
Σώστε τον εαυτό σας, γιατί Ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ΣΩΘΗΤΩ! Ο ΜΗ ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΩ!
Αυτά! | | poetryf
24-08-2008 @ 11:09 | Με Θεττάλια... ::wink.::
Δύσκολα όμορφες σκέψεις... μελαγχολικες στην αλήθεια τους... | | poetryf
24-08-2008 @ 12:04 | Να προσθέσω μόνο κάτι! Συμφωνώντας με το "ο σώζων εαυτόν σωθήτω" της Θεττάλιας, δεν συναινώ στην απομόνωση των εφήβων (κυρίως αναφερόμενη στη δική σου υπόσταση μικρέ αλητοφιλόσοφε!) .. Το αντίθετο μάλλον. Πιστεύω πως ένα παιδί πρέπει να είναι αυτάρκες σε ψυχικό επιπεδο να ανταπεξέλθει σε μια τετοια κοινωνία που του κληροδοτήθηκε. Μόνο στο Εγώ θα βρει τον αληθινό του δρόμο ώστε να μπορέσει μετά να βαδίσει στα μονοπάτια των άλλων, Ο Χριστός είπε "αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν". Είναι αυτός ο εαυτός που πρέπει να είναι το θεμέλιο μιας ύπαρξης. Πόσο μάλλον ενός παιδιού που δίνει τη μάχη του. "Επίγειοι σωτήρες' θα φανούν πολλοί, ο αληθινός σου όμως σύμμαχος ή εχθρος είναι στα αλήθεια ο εαυτός σου μικρέ μου φίλε! Μαζί σου.... | | balzak
26-08-2008 @ 18:13 | Εμπλεξες με γυναικες. Αστο αδελφέ. Δεν μπορεί να καταλάβει μια γυναίκα ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι.
Και μάλιστα με στίχους που δεν γνωρίζει το στυλ τους.
Καλα για την απάντηση του/της nikodo δεν έχω κάτι να σχολιάσω.
Ακους Αρτέμη και Ευθύμη ε; (Τώρα δεν ξερω αν η Περσεφόνη θα φέρει φως ή φόνο... Θα το δούμε). Σου αρέσει το hip hop, χαίρομαι.
Θα ήταν ωραίο να ακούσουμε και με μουσική τον στίχο σου... Ειδικά αν έχεις και καλό φλόου. Πρόσεξε λίγο το λεξιλόγιο και να έχεις το μικρόφωνο πάντα ανοιχτό.
Όπως και να έχει, ένα θα σου πω. Να προσπαθείς να είσαι διαφορετικός, να είσαι αυθεντικός, μάγκας αλλά και κύριος. Και κάτι πολύ σημαντικό. Η ζωή είναι για τους έξυπνους. Τα κακά παιδιά και όλες αυτές οι υπο-κατηγορίες, υπ-ανθρωπων, καταλήγουν (θα το πω ωμά), με ψευτικους φίλους και τελευταίες γκόμενες. Κενοί, ανούσιοι, τεράστιες μάζες θλίψης. Οσο μεγαλώνεις, τόσο θα απολαμβάνεις αν επενδύσεις σωστά σε εσένα... Να είσαι σίγουρος... Καληνύχτα
Αντε και ενα freestyle για σενα
"Με το μικρόφωνο ανοιχτό θέλω να πω τόσο πολλά
Σε εναν φιλόσοφο αλήτη που στι stixoi ξενυχτά.
Δεν ξέρω αν φοράει φαρδιά, για να έχει όλο το "πακέτο",
Αν νομίζει πως γεννήθηκε στο Μπρονξ, σε κάποιο γκέτο.
Ελπίζω όμως πάνω απ' όλα να είναι αυθεντικός,
Όπως εκείνος ελπίζει, να φέρει η Περσεφόνη φως.
Ποιος είναι ο σωστός; Ποιος είναι ο λάθος. Απορία.
Σε λίγο η μαγκιά θα μοιάζει αναπηρία.
Τέρατα και σημεία, συμπληγάδες στο διάβα,
Μα εσύ με το μικρό σκαρί σου, τον δρόμο σου τράβα.
Να διαλέξεις για συντρόφους, μια ψυχή που να καίει,
Και ένα μικρόφωνο να έχει η φωνή σου να τα λέει.
Να είσαι γερός, να κρατάς, να μη ντραπείς για όσα θα 'ρθουνε,
Και να μη λυπηθείς, για εκείνα που άδικα χαθούνε.
Θα έρθουν όλα, για να στηρίξεις τη ζωή σου,
Γίνε κομμάτι του ανέμου, στη πνοή του αφήσου.
Κράτα το βλέμμα καθαρό, να καθρεφτίζεται η αλήθεια,
Και με τη πένα σου γράφε, hip-hop παραμύθια" | | Ιχνηλάτης
03-09-2008 @ 06:06 | Γέμισε ο τόπος Μουρατίδηδες και κριτές του κώλου! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
