| |
Η δίαιτα χαράματα
Ακούω πίτσες ν’ ανεβαίνουν τα σκαλιά
Πάλι οι φίλοι μου ντελίβερι θα φάνε
Έχουν τις μπύρες και θα πίνουν και κρασιά
Απ’ το πολύ τους το φαΐ… σχεδόν θα σκάνε
Κι εγώ να βράσει λίγο κρέας περιμένω
Σκέτο να είναι, ξεροσφύρι ατμοβραστό
Ακούω η κοιλιά μου να γρυλίζει και σωπαίνω
Γιατί απόψε εγώ θα φάω μόνο αυτό
Γιατί δεν τους αντέχω,
ντερλικωμένους κι εγώ να μην έχω
Τα χέρια σου να γείρω,
να μου τυλίγεις μία πίτα γύρο
Γιατί θα τους ζηλεύω
Μια τηγανιά πατάτες θα γυρεύω
Κορμί στους δύο τόνους
Τι τρώω εγώ να έχει τόσους νόμους
Δεν έχω άλλο τι να φάω, να σκεφτώ
Τους είπα τάχα δεν πεινάω, δεν πειράζει
Κι ενώ στις μάσες τους ποθώ να βυθιστώ
Αφήνω αυτή τη ζυγαριά… να με διατάζει.
Γιατί να βράσουν λαχανάκια περιμένω
Μικρά και πράσινα, αυτά των Βρυξελλών
Είναι αηδία μα τα τρώω και σωπαίνω
Γιατί κατάντησα εγώ βαρέων βαρών.
Γιατί δεν το αντέχω
Να έχω ρούχα, κι όμως να μην έχω
Το έξτρα λαρτζ να βάζω
Που έχω γίνει στρογγυλή σαν βάζο
Γιατί θα τους ζηλεύω
Να τους χωράνε αυτά που εγώ γυρεύω
Κορμί βαρύ πεπόνι
Είμαι χοντρή και έχω μείνει μόνη
Άγγελος Κυρίτσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
