armenisths
30-08-2008 @ 04:23 | Χάδι λυχνάρι
Φως στο άδειο σκοτάδι,
Σιμώνει το δάκρυ
Να σβήσει την άψη .
μπραβο σου.. μπραβο !!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
poetryf
30-08-2008 @ 07:27 | Γιάννη μου...ερωτικότατο...μα
δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς χωράει η θλίψη μέσα στον έρωτα. Παρόλο που είναι κομμάτι του.. Απλά θα ήθελα τη δική σου ερμηνεία σε αυτό.
Καλησπέρα!!! | |
Helene52
30-08-2008 @ 11:31 | Μεμβράνη της δίψας
Καλύπτει το σώμα,
Δονείται η μνήμη
Αχνίζει το δέρμα .
Αίσθηση τρίζει,
Φιλί διακλαδίζει
Τη γεύση του έρωτα .
Χάδι λυχνάρι
Φως στο άδειο σκοτάδι,
Σιμώνει το δάκρυ
Να σβήσει την άψη .
Το κάθε σημάδι
Γιορτή στο τοπίο
Της έκλειψης,
Στέκει η θλίψη
Στην άκρη της σκηνής
Της εκπλήρωσης .
Δεν ξέρω πιο στιχάκι να διαλέξω !!!!!
Όλο υπέροχοοο !!!!! Μπράβο ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
peiraiotissa
30-08-2008 @ 14:23 | ΕΙΝΑΙ ΕΡΩΤΑΣ...ΕΙΝΑ ΙΠΟΙΗΣΗ!!! ::theos.:: | |
Μελής
31-08-2008 @ 03:29 | Ο έρωτας είναι η μετάβαση από την κόλαση στο καθαρκτήριο αλλά μέχρι εκεί. μόλις σιγήσει επιστρέφουμε στην κόλαση. η μετάβαση για τον παράδεισο απαιτεί την αγάπη. και όλα αυτά είναι άκρως ανθρώπινα και φυσικά. καθολου μεταφυσικά. | |
 |
