| |
Γεννηθηκες στα παιδικα μου ονειρα
Εμοιαζα να ζητω να γινεις αληθεια
μα το φως του ήλιου σ' έσβηνε
καθε που ερχοσουν πιο κοντα.
Γεννηθηκες μεσα σε μαυρο σκοταδι
μα ελαμπες σαν ηλιος χρυσος
κι αν εκαιγες και φωτια αν ησουν
τα χερια μου ηθελαν ξανα να σε κρατησουν.
Μεσα σε νυχτα ,φωτια και σκοταδι
μεσα σε ονειρα γεννηθηκες παλι
μεσα στου υπνου την μεγαλη τη ζαλη
σε ζητω κι η αληθεια λαμπει παλι.
Νυχτες μικρες , νυχτες μαγεμενες
με παιχνιδια στο νου του μορφεα
νυχτες σε θυμαμαι σα να ταν προχτες
που μου λεγες , μαζι θα μαστε παρεα.
Μα στις νυχτες τοτε και τωρα
μονο το χρωμα μοιαζει να ζει
τα λογια χαθηκαν τα πηρε η μπορα
που ηρθε να φερει την αλλαγη.
Μεσα σε νυχτα ,φωτια και σκοταδι
μεσα σε ονειρα γεννηθηκες παλι
μεσα στου υπνου την μεγαλη τη ζαλη
σε ζητω κι η αληθεια λαμπει παλι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
