Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Διφωνο τραγουδι
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130332 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Διφωνο τραγουδι
 
Κι όμως θα μπόρειε νάτανε γλυκειά η ζωή μα και καλή
Σαν τα δεντρά ν’ανθίζαμε ,ήρεμα και μακάρια
Νάτανε μες στα στήθια μας δροσιές πολλές και φώς πολύ
Και τα πλατειά μας μέτωπα να λάμπανε καθάρια

Θα μπόρειε νάταν ο ουρανός πασίχαρος και φωτεινός
Μπάρσαμο για τα μάτια μας μπάρσαμο στα πνεμόνια
Νάταν η δόλια ετούτη γής πράδεισο του καθενός
Με τα πολλά τα στάχυα της ,τα δέντρα και τ’αηδόνια.

Θα μπόρειε νάχε ο άνθρωπος μπλεχτά λουλούδια στα μαλιά
Νάχε χαρούμενους σκοπούς στο μαραμένο στόμα
Νάχε τα μπράτσα του γερά και για την άγια τη δουλειά
Και για τις άγιες αγκαλιές στο καθαρό του στρώμα.

Έτσι σιγά θα διάβαινε καλή η ζωή μας και γλυκειά
Ως φρούτα θα ωριμάζαμε που γέρνουνε στα κλώνια
Οι μήνες μέλι θάσταζαν αγάλια αγάλια στην καρδιά
Και τους χυμούς στα στήθια μας θα πλήθαιναν τα χρόνια

Κι όταν στερνά θε νάφτανε στην ώρα κι ο Θεριστής
Θάταν κι εκείνος ήμερος και γαληνός και πράος
Κι εμείς με μάτι αδάκρυτο,θα χαιρετούσαμε τη γής
Και θα ξαναγυρίζαμε στο χάος.........

Ω ναι , θα μπόρειε νάτανε γλυκειά η ζωή μας και καλή
Μάρθαν και την κομμάτιασαν άγριων σκυλλιών ασκέρια
Κι εμείς ; εμείς σταθήκαμε άβουλοι πάντα και δειλοί
Και στον σταυρόν απλώσαμε μονάχοι μας τα χέρια

Μονάχοι μας τεντώσαμε για την αγχόνη το λαιμό
Μονάχοι μας γυμνώσαμε στο βούρδουλα τη ράχη
Κι ενώ ήταν οι δυνάμεις μας θάλασσες δίχως τελειωμό
Προτού να πολεμήσουμε τη χάσαμε τη μάχη.........



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
poetryf
31-08-2008 @ 07:04
Συνδιάζεις την κυπριακή αρχαϊζουσα με την σύγχρονη ελληνική διάλεκτο , άψογα!
Η μαχη μπορεί να χάθηκε Άντη μου,
όχι όμως κι ο πόλεμος!
Όμορφο ..πολύ!
armenisths
31-08-2008 @ 07:14
Κι όταν στερνά θε νάφτανε στην ώρα κι ο Θεριστής
Θάταν κι εκείνος ήμερος και γαληνός και πράος
Κι εμείς με μάτι αδάκρυτο,θα χαιρετούσαμε τη γής
Και θα ξαναγυρίζαμε στο χάος.........


ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!! ::yes.::
Mικρουλι
31-08-2008 @ 07:43
Μπραβο Αντη!!
::yes.:: ::up.::
ftx
31-08-2008 @ 07:58
έγραψες!!!
**Ηώς**
31-08-2008 @ 08:12
Γράφεις πολύ όμορφα Άντη!
ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
31-08-2008 @ 08:46
Πανέμορφο .... όπως μας έχεις συν ηθίσει εξ άλλου!!!!
Μπράβο Άντη !!!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Δεν πάω καλα
31-08-2008 @ 09:59
τα εύσημα κι από μένα !
Ιππαρχος
31-08-2008 @ 10:00
Μονάχοι μας τεντώσαμε για την αγχόνη το λαιμό
Μονάχοι μας γυμνώσαμε στο βούρδουλα τη ράχη
Κι ενώ ήταν οι δυνάμεις μας θάλασσες δίχως τελειωμό
Προτού να πολεμήσουμε τη χάσαμε τη μάχη.........

Τρομερό! μπράβο σου Άντη
nuxtolouloudo
31-08-2008 @ 12:02
Γραφή ξεχωριστή.... ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο