| |
| | Οι Πρόγονοι (1998) |  | | |
Και τώρα, να ‘μαστε οι πρόγονοι
Σε κάδρο κρεμασμένοι, ένας-ένας
Ιδού, το σοβαρό και αμυδρό μας
Το εν υπνώσει και πολλώ
Μηδαμινό μας
Και τώρα, να ‘μαστε, ‘ξαρμάτωτοι
Σε ξύλο εγκλωβισμένοι, γύρω-γύρω
Σιγούμε, μα πολύ ακολουθούμε
Τα χτυποκάρδια σας μαζί
Κι’… ανησυχούμε (;)
Στη σάλα δώστε φως καλλίτερο
Μ’ εσάς να επιμερίζουμε, ίσως-ίσως
Τα δρώμενα της σκέψης της κρυφής σας
Κι’ οι μνήμες άρπαγες να έρθουνε
Σε φέγγισμα του μύθου, όλες-όλες
Με μάθημα κρυφό των Νόμων Πέρα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αγαπάτε τη γλώσσα μας, τη γλώσσα την Ελληνική! | | | |
|
κώστας νησιώτης
02-09-2008 @ 03:12 | Υπέροχο! Συγχαρητήρια για την σύλληψη, το νόημα και την έκφραση | | nirbana
02-09-2008 @ 11:26 | ναι υπέροχο πραγματικά..... ::smile.:: | | Μοιάζω μ'εσένα
10-09-2008 @ 13:12 | Ποίηση που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα...
Μη χάνεσαι! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
