Ναταλία...
04-09-2008 @ 03:54 | κάτι σαλεύει εκεί στο βάθος του “υπάρχω”
ανάμεσα στις φτέρες
και στους τρυφερούς του καλαμιώνες
σαν θήραμα αβοήθητο -η ψυχή (;)-
μπροστά σε κύνες θήρας
που λυσσασμένοι για επαίνους
πειθαναγκάζονται να πειθαρχήσουν στο “ορμήστε
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ιππαρχος
04-09-2008 @ 06:30 | Υπέροχη ποίηση! | |
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
04-09-2008 @ 07:06 | όντως υπέροχο!!!! ::smile.:: | |
ftx
04-09-2008 @ 11:59 | την καλησπέρα μου κ.Ποιητά! | |
nirbana
04-09-2008 @ 13:47 | θα υπάρχει, δεν μπορεί, στο χρόνο κι άλλη διάσταση
κι άλλη οδός θα υπάρχει που να οδηγεί
στον κήπο με τις λεμονιές και τα αγριόκιτρα
κει που ποτέ δεν δύει ο ήλιος
μα όλο πυρώνει τους καρπούς
κι όλο εξατμίζει και διαχέει τα έλαια τους
μνήμες εσπέριες οσμής γεμίζοντας
τον κάμπο πέρα ως πέρα.
μακάρι να είναι έτσι.... ::smile.:: | |
mikri gorgona tis sterias
04-09-2008 @ 15:26 | ειμαι καινούρια εδώ,τώρα ανακάλυψα το σιτε κ ειλικρινά καποιοι ειναι υπεροχοι εδω μεσα...μπραβο!
εχω γράψει καποια ποιηματα αλλα ντρεπομαι να τα βαλω ακομα κ εδω που ειναι ανωνυμο...παρολο που ειναι η εκφραση μου...ντρεπομαι την κοροιδια | |
justawoman
04-09-2008 @ 18:51 | γειά σου χρήστο ::smile.:: | |
 |
