Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Συνομιλια Με Το Προσωπο Μου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130610 Τραγούδια, 269432 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Συνομιλια Με Το Προσωπο Μου
 
ΤΕΡΑΣ

Μύθος σε κήπο γελωτοποιού
Λίκνο το σώμα ενός παιδιού
Αφόρητη ενοχή
Πληγή
στο κάστρο του απτόητου θεού


Στιγμές με στίγματα ανεξίτηλα
δίχως συνδρομή της κοινής λογικής
με σχέδια της άλαλης σιωπής

Τύχη και ατίθαση τύψη
Σύρτης στη θλίψη της απάθειας
Σμαράγδι η πράξη
Σαλεύει το τέρας
που έθρεψε η ορμή
στην εποχή της αόρατης οδύνης.

Γιάννης Σμίχελης


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

στίγμα
 
Helene52
04-09-2008 @ 03:51
Τύχη και ατίθαση τύψη
Σύρτης στη θλίψη της απάθειας
Σμαράγδι η πράξη
Σαλεύει το τέρας
που έθρεψε η ορμή
στην εποχή της αόρατης οδύνης.

::yes.:: ::theos.:: ::up.::
bj-counter
04-09-2008 @ 03:53
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Ναταλία...
04-09-2008 @ 04:00
Στιγμές με στίγματα ανεξίτηλα
δίχως συνδρομή της κοινής λογικής
με σχέδια της άλαλης σιωπής


Πόλυ πολύ καλό ::yes.:: ::yes.:: ::up.::
Μοιάζω μ'εσένα
04-09-2008 @ 06:56
Όμορφο και αυτό Γιάννη μου!
Ξεχώρισα τον στίχο
"Στιγμές με στίγματα ανεξίτηλα"
Xωρολάτρης
04-09-2008 @ 14:20
Δυσκολεύομαι Μελή..δυσκολευομαι..Εκει που λέω "αυτο είναι", κατι άλλο φυτευεις παρακάτω και τελικά δεν είναι..θα το ξαναπαλέψω..
Ηypocrisy
04-09-2008 @ 15:27
δίχως συνδρομή της κοινής λογικής
Σμαράγδι η πράξη

Μελη πρωτη φορα σε διαβαζω θα το καθιερωσω ::wink.::
Μελής
04-09-2008 @ 16:58
το τέρας είναι από τα πρώτα που έχω γράψει, πριν από 6 χρόνια.παρεπιπτώντως με τον συμπηκνωμένο λόγο δλδ την ποίηση καταπιάστηκα μετά το τριάντα μου, μιας και πριν ασχολιόμουν με την κοινωνιολογία και την ιστορία. αυτό που διαπίστωσα με το πέρασμα του χρόνου είναι ότι το τέρας αντέχει .

ο μύθος είναι η αλήθεια που αφορά στο σύνολό του το ανθρώπινο είδος και έχει να κάνει με την απόλυτη ισοτητα και την απόλυτη αρετή της απόλυτης ελευθερίας. Είναι ένας μύθος που μονάχα ο γελωτοποιός μπορεί και τον προβάλλει δίχως να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις γιατί μαζί του γελάμε. Ο καραγκιόζης είναι ο πιο σημαντικός γελωτοποιός που με την συμπεριφορά του ισοπεδώνει κοινωνικές ανισότητες, αποκλεισμούς, αδικίες, εκμετάλλευση και δείχνει πως όλοι είμαστε ίσοι στη ζωή και στον θάνατο.
αυτός ο μύθος πάντα είναι νέος γιατί ποτέ δεν υλοποιείται, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, και γιαυτό και είναι τόσο ισχυρός ώστε να απειλεί τον κάθε θεό. από την άλλη αυτός ο μύθος έχει να κάνει με την κατάργηση της εξουσίας των θεών πανω στους ανθρώπους

μονάχα σε κάποιες στιγμές ο μύθος έχει γίνει πραγματικότητα μέσα από την αυθόρμητη δράση. καλή ώρα τώρα διαβάζω για την γαλλική επανάσταση και πως ξέφυγει η κατάσταση από τους αστούς και ο λαός αυθόρμητα εξεγέρθηκε και έθεσε τα θεμέλια της κοινωνίας που ζούμε σήμερα. κάτι ανάλογο έγινε με την ελληνική επανάσταση και τα επαναστατικά συντάγματα και με την παρισινή κομμούνα. επίσης στον 20ο αιώνα έγινε κάτι ανάλογο τα πρώτα χρόνια της οκτωβριανής επανάστασης, αλλά και με τα κινήματα αντίστασης κατά του φασισμού και ναζισμού, και κατόπιν με το κίνημα των χίπις και τον μάη του 68 στο παρίσι.
σήμερα ζούμε μια εποχή απάθειας και γιαυτό και η κοινωνία μας παρηκμάζει και η φύση καταστρέφεται και όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι στο επίπεδο της ενδείας και της πείνας. ναι η τύχη είναι απαραίτητη για την συνολική αντίδραση αλλά μονάχα με μια τύψη που είναι συνειδητοποιημένη δλδ μια τύψη που λέει ότι κοίτα τι παρακμή υπάρχει γύρω μου και εγώ ως πότε θα μένω απαθής, γιαυτό και αυτή η τύψη θα πρέπει να είναι ατίθαση ώστε να μας ξεβολέψει και να κινηθούμε

Σμαράγδι η πράξη
Σαλεύει το τέρας
που έθρεψε η ορμή
στην εποχή της αόρατης οδύνης.

ναι ότι πολυτιμότερο έχουμε είναι η πράξη και κυρίως η συλλογική και η αυθόρμητη αντίδραση είναι αναμφίβολά μια βασική προυπόθεση για το ξεδίπλωμά της. Η ορμή μας εγκλωβισμένη μέσα στην επανάπαυση της κοινωνίας της αφθονίας, στην κοινωνία τόυ αποβλακωμένου καλοθρεμμένου ατόμου, ταίζει το τέρας, εκείνο το πλάσμα που κρύβει ο καθένας μέσα του, που είναι άγριο, και που πια δεν αντέχει την βαρβαρότητα του πολιτισμού μας και πλησιάζει η στιγμή να ενεργήσει για την υλοποίηση του μύθου.έστω και για λίγο
Μελής
04-09-2008 @ 17:21
φυσικά ολα αυτα διχως βία, γιαυτο και το τερας θα πρεπει να εχει μαθει απο το παρελθον του

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο