Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Για ένα αναπότρεπτο φθινόπωρο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130416 Τραγούδια, 269370 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για ένα αναπότρεπτο φθινόπωρο
 σκέψεις,εικόνες,όλα δικά μας ,όλα με αγάπη
 
[align=center] Για ένα αναπότρεπτο φθινόπωρο

Σ’ έναν κόσμο επίπεδο από φώτα και θόρυβο
παίζω στα ζάρια το αναπότρεπτο φθινόπωρο,
που ψευτοκρύβεται έξω απ’ το παράθυρό μου.

Τέτοια εποχή με απωθούν ακόμα πιο πολύ τ’ απωθημένα
με λάμψη πυγολαμπίδας
κι απαιτώ απ’ το χρόνο να με πλένει απ’ τα μικρόψυχα,
που μου ξετυλίγει η μέρα.

Λειτουργώ χωρίς δεσμά και φορτία
με πλανόδια διάθεση ,εχθρός του απόλυτου
ανοιχτή στις καθημερινές μου ευκαιρίες χαραγμένες στην τροχιά των άστρων.

Δεν στηρίζομαι στην τύχη μου ,γιατί τότε φέρνει ό,τι θέλει αυτή δηλαδή μετριότητες ανάμεσα στο τίποτα και το κάτι
από προσεκτικά κομμένες θλίψεις.

Στον άξονα της ζωής μου όλα είναι δρόμος
από παρελθόν με προοπτικές, φορτωμένο σκηνικά για παλιές επαναστάσεις στ’ όνομα ενός πελώριου ποτέ

Δεν έχω περιθώρια για γκρίζα ,άσκοπα χαμόγελα πια,
οι έρωτες απλά παρηγορούν την ελπίδα μου
απαντάω στις αμφιβολίες μου
με φαντασίωση τυλιγμένη χρυσωμένες εικόνες.

Ό,τι με πονάει το κόβω
ό,τι με νοιάζει το κάνω λόγια και το ντύνω μουσική.
Που κρύφτηκε ο έρωτας πασπαλισμένος ζάχαρη
από μεγάλα, φουσκωμένα λόγια ;




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

nikoletatsikoti@yahoo.gr
 
naoum
10-09-2008 @ 05:04
eeee.....

maresei....


::rol.:: ::rol.:: ::rol.::
sofianaxos
10-09-2008 @ 05:19
::up.:: ::up.::

Καλησπέρα
Nefeligeretis
10-09-2008 @ 09:33
Από τα πιο όμορφα σήμερα.
::smile.::
χάρης ο κύπριος
10-09-2008 @ 09:49
Που κρύφτηκε ο έρωτας πασπαλισμένος ζάχαρη
από μεγάλα, φουσκωμένα λόγια ;

καλή ερώτηση !
ωραιότατο ποίημα !
μαρίλλη
10-09-2008 @ 11:41
...κι απαιτώ απ’ το χρόνο να με πλένει απ’ τα μικρόψυχα,
που μου ξετυλίγει η μέρα.
Ωραίες σκέψεις,δυνατές εικόνες
Καλησπέρα
Xωρολάτρης
10-09-2008 @ 13:45
Μ αρέσει!
**Ηώς**
10-09-2008 @ 13:47
Ψαγμένο!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
armenisths
10-09-2008 @ 13:53
νικ τσικ ..... γραφεις.... και παλι εγραψες.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
maria_sketo
10-09-2008 @ 14:18
ωραιο!
Helene52
10-09-2008 @ 14:52
Υπέροχο!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΦΙΛΩΝ
12-09-2008 @ 03:36
Στον άξονα της ζωής μου όλα είναι δρόμος
από παρελθόν με προοπτικές, φορτωμένο σκηνικά για παλιές επαναστάσεις στ’ όνομα ενός πελώριου ποτέ

Εκπληκτικό!
ergas
15-09-2008 @ 08:01
Ολα τα δικά σου...δικά μας...σε ευχαριστούμε ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο