stixoi.info: Τελευταία πινελιά

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τελευταία πινελιά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130353 Τραγούδια, 269362 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τελευταία πινελιά

Sorry είμαι σε περίεργo mode σήμερα ;p

Τελευταία πινελιά.
Το αριστούργημα ήταν πια έτοιμο.
Ο πίνακας που περιείχε όλα όσα ήθελε να πει συμπυκνωμένα.
Τις λέξεις τις είχε παρατήσει από καιρό. Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει λέξεις.
Η μάλλον καταλαβαίνει αλλά ποτέ αυτό που ήθελες αρχικά να πεις.
Οι εικόνες είναι πιο δυνατές και πιο άμεσες. Δεν αφήνουν περιθώριο για παρερμηνείες.
Αυτό που βλέπεις ... αυτό είναι.
Ζωγράφισε λοιπόν ένα σύννεφο το οποίο είχε πάρει για κάποιο (πολύ συγκεκριμένο) λόγο ένα σχήμα που θύμιζε καρδιά.
Δεν τον κρέμασε στον τοίχο.
Τον έβγαλε στο δρόμο για να τον δουν τα σκυλιά και οι νεράιδες.

Το είδε πρώτος ο ποιητής.
- Αγάπη, έρωτας, ζωή!
Είπε και μετά τίναξε δραματικά το φουλάρι του προς τα πίσω, ήπιε την τελευταία γουλιά από το μπουκάλι του και κίνησε προς το κολωνάκι για γκόμενες.
Μετά το είδε ο καρδιοχειρούργος και είπε
-Δουλειά.
Το ίδιο είπε και ο χασάπης.
Ένας ταξιτζής κορνάρισε και είπε
-Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα.
Μετά το είδε ο Νταλάρας και είπε
-Χέστηκα.
Ο κριτικός τέχνης έμεινε άναυδος και άρχισε γρήγορα να φτιάχνει μια λίστα με τις επιρροές του καλλιτέχνη ενώ προσπαθούσε να σκαρφιστεί καμιά εξυπνάδα για να εντυπωσιάσει τις γκόμενες στο κολωνάκι που του τις είχαν φάει όλες ο ποιητής και ο ταξιτζής.
- Αναρωτιέμαι γιατί χρησιμοποίησε πινέλο Νο 4... Κάτι προσπαθεί να μας πει με αυτήν του την επιλογή.

Δεν είναι δυνατόν σκέφτηκε ο ζωγράφος. Πέρασα τόσο καιρό προσπαθώντας να κάνω αυτό που ήθελα να πω ξεκάθαρο. Αφαίρεσα τα βουνά, τη λίμνη, τους εραστές, το καμένο δέντρο μόνο και μόνο για να μην τους αφήσω περιθώριο για μαλακίες. Τελικά είναι αδύνατο να επικοινωνήσεις με κανέναν για τα σημαντικά ζητήματα.

Κλώτσησε τον πίνακα και άρχισε να χοροπηδάει πάνω του τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο.

Σε κάποια φάση πέρασε ένα κοριτσάκι το οποίο σκούντηξε τη μητέρα του και είπε
- Μαμά κοίτα ένα όμορφο σύννεφο.

Ο ζωγράφος έπεσε στα γόνατα, σκούπισε τα δάκρυα και χαμογέλασε. Και το χαμόγελο αυτό έμεινε καρφωμένο στο πρόσωπό του για την υπόλοιπη ζωή του.
Δεν χρειαζόταν να ζωγραφίσει ξανά... επικοινώνησε.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Tishdora's box Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Enter the hot dream... Come with us... Everything is broken up and dances.

το κορίτσι του Μαι 13-09-2008 @ 01:43	δεν εχω ξαναδει πιο ομορφη ζωγραφια! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!! ενα ομορφο ΣΒΚ.ευχομαι Σοφια
Αστεροτρόπιο (Jeny) 13-09-2008 @ 05:26	Πανέξυπνο το βρήκα Tish. Ο καθένας κοιτάει αυτό που θέλει να δει κι όχι πάντοτε αυτό που είναι (εστιάζω εδώ). Μου άρεσε επίσης η ωμή γλώσσα, χωρίς αυτήν θα ήταν σαν να έλειπε κάτι. Ο εθνικός ύμνος δεν κατάλαβα τι ρόλο βαράει ::vlax.:: Κορυφαίο το πινέλο 4!
justawoman 13-09-2008 @ 14:04	Απ' τα παιδιά και τους τρελούς, δε λένε... Μ' άρεσε κι ο σαρκασμός σου και τα δάκρυα Ω ναι!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο