Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131491 Τραγούδια, 269616 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο νέος που αγάπησε τη Σελήνη
 
Λαμπρή και πανέμορφη αρχόντισσα Σελήνη
όλος ο κόσμος σ’ ερωτεύεται για την ομορφιά σου
για το φως και τη λάμψη, την ουράνια σαγήνη
μα κανείς δεν αγάπησε τη σκοτεινή την πλευρά σου

Μόνο ένας νέος, που ξαγρύπνησε κάποιο βράδυ του Απρίλη
μπόρεσε να κοιτάξει πιο πίσω απ’ του φωτός τον μανδύα
πιο πέρα απ’ την ομορφιά, πιο βαθιά απ’ την ύλη
στον άλλο εαυτό, που πάντοτε έκρυβες με μαεστρία

Τότε που κάποιο κρύο, αλησμόνητο βράδυ
μήπως έχασες την σπάνια ομορφιά σου φοβήθηκες
καθρεπτίστηκες μέσα σε κάποιο απύθμενο πηγάδι
και στα σκοτεινά νερά του εγκλωβίστηκες

Περνούσε από κει ο νέος και άκουσε την έκκλησή σου
και δίχως στιγμή να σκεφτεί, να φοβηθεί ή να διστάσει
βούτηξε στα μαύρα, παγωμένα νερά της αβύσσου
για να σε σώσει, ας ήξερε πως ίσως τη ζωή του θα χάσει

Εκεί, στη μαυρίλα και την απόγνωση έτυχε να σε αγαπήσει
ας είχες χαμένη τη μαγεία σου και τη λάμψη τη μεγάλη
την ψυχή σου αγάπησε, τι λόγια σου είπε για να σε πείσει!
μα εσύ νόμιζες ότι ήθελε όπως όλοι τα πλούσια κάλλη

Στον ουρανό σου επέστρεψες και φωτίζεις με χάρη
καθώς προχωράς και διασχίζεις την ουράνια έλλειψη
μα στη γη ένα χλωμό και μοναχικό παλικάρι
ξενυχτά κοιτώντας ψηλά, προσμένοντας την έκλειψη…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φαντασίας
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
**Ηώς**
13-09-2008 @ 01:02
πιο πέρα απ’ την ομορφιά, πιο βαθιά απ’ την ύλη
στον άλλο εαυτό, που πάντοτε έκρυβες με μαεστρία!
Δημήτρη...... ::up.:: ::up.::
κώστας νησιώτης
13-09-2008 @ 01:15
φιλε μου η πεμπτη στροφή ειναι εξοχη.

Γραφεις με μια σταθερή αρμονια απο τοτε που σε γνωρισα κι ας χαλάει μεσα σου ο κόσμος. Μαθημα πειθαρχίας για μερικούς, με πρωτο και καλύτερο τον εαυτό μου.
ΦΙΛΩΝ
13-09-2008 @ 01:23
Μια ματιά, "πιο πίσω απ’ του φωτός τον μανδύα" ...
Ιππαρχος
13-09-2008 @ 01:47
Κώστα, δεν υπάρχει καμμιά σύγκριση, κανένα μάθημα να πάρεις...μόνο να δώσεις...
peiraiotissa
13-09-2008 @ 01:50
πρωτότυπο!!!!!!!! ::up.:: ::up.::
Nefeligeretis
13-09-2008 @ 02:10
Δημήτρη, σε παρακολουθώ ανελλιπώς και σε θαυμάζω.
Το θεωρώ ένα από τα καλύτερα σου!
nuxtolouloudo
13-09-2008 @ 02:33
Δημήτρη...Για ακόμα μια φορά χαίρομαι που σε διάβασα....
Και που μπορώ να μαθαίνω απο εσένα....Όπως κ απο πολλούς άλλους εδώ...Να 'σαι καλά....
armenisths
13-09-2008 @ 02:34
ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΝ8ΡΩΠΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ... ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΧΑΙΡΟΜΑΙ.... ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.... ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
LILA KIRA
13-09-2008 @ 02:42
πιο πέρα απ’ την ομορφιά, πιο βαθιά απ’ την ύλη
στον άλλο εαυτό, που πάντοτε έκρυβες με μαεστρία!!!!!!!!! ::yes.:: ::up.:: ::up.::
sofianaxos
13-09-2008 @ 03:09
Υπέροχος!!!!!! ::theos.::

Την Καλημέρα μου
Flake
13-09-2008 @ 04:53
Ειναι η άλλη πλευρά που αγαπάω
zennoula
13-09-2008 @ 05:27
::hug.:: ::up.:: ::up.::

μπραβο σου μεγαλε μπραβο
φραγκοσυριανος
13-09-2008 @ 08:05
Στον ουρανό σου επέστρεψες και φωτίζεις με χάρη
καθώς προχωράς και διασχίζεις την ουράνια έλλειψη
μα στη γη ένα χλωμό και μοναχικό παλικάρι
ξενυχτά κοιτώντας ψηλά, προσμένοντας την έκλειψη…

::up.:: ::up.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος
13-09-2008 @ 08:51
από τα ωραιότερά σου φίλε μου !
κυλάει σαν νερό το ποίημα σου !
καλό σου σ/κ φίλε μου καλέ !
γιώργος εν πλω
13-09-2008 @ 11:24
και πάλι σε συγχαίρω
χαίρομαι να σε διαβάζω

Από μένα με αγάπη:

να αγαπάς αυτά που δεν φαίνονται
και δεν λάμπουν
είναι η ουσία
να ποθείς αυτά που κρύβονται
και χάνονται
του έρωτος η πεμπτουσία.


Ουτοπία
13-09-2008 @ 12:24
Η σκοτεινή πλευρά της σελήνης...
Μαγεύεις. ::yes.::
Αγνή
13-09-2008 @ 13:25
Μόνο εσύ θα το έγραφες έτσι!!!!
Προσμένοντας την έκλειψη....
Θαυμάσιο!!!
justawoman
13-09-2008 @ 14:44
Μια πανέμορφη ιστορία για χιλιάδες συνειρμούς
Χίλια μπράβο!!!
χρηστος καραμανος
14-09-2008 @ 01:15
Στον ουρανό σου επέστρεψες και φωτίζεις με χάρη
καθώς προχωράς και διασχίζεις την ουράνια έλλειψη
μα στη γη ένα χλωμό και μοναχικό παλικάρι
ξενυχτά κοιτώντας ψηλά, προσμένοντας την έκλειψη…

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
LADY KALAS
14-09-2008 @ 02:16
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ... ::oh.::
ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο ! !
ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ!
ΜΠΡΑΒΟ
::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
14-09-2008 @ 03:15
Εκεί, στη μαυρίλα και την απόγνωση έτυχε να σε αγαπήσει
ας είχες χαμένη τη μαγεία σου και τη λάμψη τη μεγάλη
την ψυχή σου αγάπησε, τι λόγια σου είπε για να σε πείσει!
μα εσύ νόμιζες ότι ήθελε όπως όλοι τα πλούσια κάλλη

Πολύ πολύ μου άρεσε ::yes.:: ::up.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο