TarTears
13-09-2008 @ 14:34 | poo..pragmatika polu wraio... ::theos.:: | |
armenisths
13-09-2008 @ 14:39 | κωστη!!!!!!!!!!!!!! ποσο με εκφραζει να ξερες..... μπορω να το αφιερωσω φιλε μου??? εκει στα μερη σου??? τελειο τελειο.... ::theos.:: | |
κώστας νησιώτης
13-09-2008 @ 14:50 | α ρε Κωστα, να αυτά ειναι που με δενουν πάνω σου, αυτα τα γλυκά πανεμορφα ποιηματα σου!! | |
Μελής
13-09-2008 @ 15:01 | πολύ καλό ψυχοκοινωνικό σκιτσάρισμα του ατομοκεντρικού ανθρώπου | |
Μελής
13-09-2008 @ 15:01 | Τα χέρια άγνωστα, ξένα,
ξένα και τα φιλιά
λαθρεπιβάτες χωρίς αποσκευές,
σε λάθος πλοίο.
| |
zennoula
13-09-2008 @ 15:17 | ::love.:: ::hug.:: ::hug.::
μπραβο κωστη μου
υπεροχο
| |
Celestia
13-09-2008 @ 15:17 | Κωστα μου πολλα ::kiss.:: γιατι με εκανες ευτχισμενη που επιτελους διαβαζω ενα ακομα υπεροχο δημιουργημα σου ::theos.:: | |
justawoman
13-09-2008 @ 16:35 | Αλαζονεία ή φόβος;
Αν εσωστρέφεται, το βρίσκω σκληρό κι άδικο
Ειδάλλως, με το Μελή
::hug.:: | |
Ιππαρχος
13-09-2008 @ 23:46 | Γράφεις για πράγματα που θα'θελα να εκφράσω κι εγώ Κώστα, και το κάνεις όπως πάντα υπέροχα... | |
**Ηώς**
14-09-2008 @ 00:24 | Εθελοτυφλείς,!!!!!!!!!!!!!!!!
Η αλαζονεία σου
είναι εκείνος ο τοίχος,
ο συμπαγής της μοναξιάς σου.
Δυνατό! ::theos.:: | |
aprobleptos
14-09-2008 @ 00:25 | Η αλαζονεία σου
είναι εκείνος ο τοίχος,
ο συμπαγής της μοναξιάς σου.
*** καλημερα! Κώστα,
Εξαιρετικο!!! *** ::yes.:: | |
χρηστος καραμανος
14-09-2008 @ 00:47 | Η αλαζονεία σου
είναι εκείνος ο τοίχος,
ο συμπαγής της μοναξιάς σου.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΚΩΣΤΑ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Aris4
14-09-2008 @ 02:35 | Μια καλημερα , κι ενα μπραβο Κωστα !!! ::yes.:: | |
Ναταλία...
14-09-2008 @ 04:02 | ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
14-09-2008 @ 05:53 | κι έχω αυτήν την αμυδρή αίσθηση πως όσο περισσότερο ψάχνουμε αυτές τις ρωγμές, τόσο πιο συμπαγής γίνεται ο τοίχος.
Ωραίος. | |
osanna
14-09-2008 @ 09:03 | apisteuto..pragmatka para polu kalo!
brovao! | |
swordfish
14-09-2008 @ 11:34 | Yπέροχο ποίημα Κώστα, υπέροχο νόημα!!!!!! ::yes.:: ::up.:: | |
miss_a256
14-09-2008 @ 11:54 | Ο γαλανός ουρανός,
ο τόσο ταπεινός
είναι το όριο που ποτέ
δεν θα αγγίξεις.
Η αλαζονεία σου
είναι εκείνος ο τοίχος,
ο συμπαγής της μοναξιάς σου | |
Xωρολάτρης
14-09-2008 @ 12:50 | Η αλαζονεία από μόνη της είναι μια πανίχυρη έννοια Ποιητά μου..και μόνο το όνομά της σαν προφέρεις, γεμίζει το στόμα σου από κάτι που φωνάζει παραπάνω από τα λόγια σου..Στο ποίημα σου μέσα ,αντι να αγκριωθεις πάνω της και να σε τραβήξει σε δυσνόητα επίπεδα ορισμού της,κατάφερες να την παγιδεύσεις και να την παρουσιάσεις γυμνή..Και μόνο που της εξασφαλίζεις εξ αρχής την ακινησία της κάτω από το βάρος αμετάβλητων καταστάσεων ,της αχρήστευεις κατευθειαν ένα από τα πιο σημαντικά της όπλα..Την κίνηση..Φοβερή επιτυχία..Αλαζονεία διχως κίνηση..Μετά τα πργματα γινήκαν πιο ευκολα..Της έκανες τα χέρια ξένα ,την παγιδευσες ανάμεσα σε τοίχους , της αφαίρεσες την δυνατότητα να ψάξει για κλειδί και στο τέλος της όρισες τον αυτονόητο ουρανό σαν όριο που ποτέ δεν θα γνωρίσει..Την άφησες μόνη..Με αριστοτεχνικό και υπέροχο τρόπο μας την παράτησες γυμνή από τα πάντα της στα μάτια μας μπροστά..Είσαι θαύμα Μαγικέ μου! | |
peiraiotissa
15-09-2008 @ 03:46 | Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!!
Η αλαζονεία σου
είναι εκείνος ο τοίχος,
ο συμπαγής της μοναξιάς σου!!!!!!!!!!!!!!!!τέλειο!!!!!!!!! | |
 |
