Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ήρθες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269420 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ήρθες
 
Ήρθες εχτές ενώ είχα χάσει κάθε ελπίδα
της ύπαρξής μου να καλύψεις το κενό
το μαύρο να φωτίσεις ουρανό
σα μια υπέρλαμπρη ηλιακτίδα

Ήρθες καθώς έρχεται ο κομήτης
μα έφυγες πάλι και δε θα ξαναρθείς
το λόγια σου μαζεύω τώρα δυστυχής
όπως τα ψίχουλα συλλέγει ο σπουργίτης

Ήρθες και διέλυσες την αυταπάτη
πως δίχως σου έχει νόημα η ζωή
τώρα γνωρίζω πως η ύστατη πνοή
μονάχο θα με βρει χωρίς αγάπη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έρωτας είναι να είσαι ευτυχισμένος με κάποιον, αγάπη να είσαι δυστυχισμένος χωρίς αυτόν
 
ftx
15-09-2008 @ 00:15
όχι άλλο κάρβουνο!
Ιππαρχος
15-09-2008 @ 00:21
Καλημέρα και σε σένα, μάλλον καμμιά διάθεση...
Ftx δεν κατάλαβα τι εννοείς...
κώστας νησιώτης
15-09-2008 @ 00:23
σημερα μου θυμιζεις τον γλυκυτατο Δροσίνη, αγαπητε μου φιλε

Μην στενοχωριέσαι. Θα ρθουν καλύτερες μερες
sofianaxos
15-09-2008 @ 00:39
Μελαγχολικά όμορφο ::up.:: ::up.::

Καλημέρα Δημήτρη
ΑΝΤΗΣ
15-09-2008 @ 00:49
Γεια σου βρε ποιητη μεγαλε
καταπληχτικο
Α.Ε. ΕΠΕ
15-09-2008 @ 01:02
Απλή, κατασταλαγμένη λύπη. Πολύ γλυκό
LILA KIRA
15-09-2008 @ 01:30
καλημέρα,αχ Δημήτρη μου ακόμα και στη θλίψη έχεις μια τρυφεράδα!!! ::hug.::
Nefeligeretis
15-09-2008 @ 01:54
Ηλθε, έφυγε και μαζί έφυγε και η αυταπάτη,
ένα τοπίο που ξεκαθαρίζει
καθαροί λογαριασμοί...
Δημήτρη μέχρι την ύστατη πνοή
πολλές αγάπες φίλε... πολλές
solminoraki
15-09-2008 @ 01:58
...με μιαν αγάπη δε τελειώνει κι ή ζωή,..απο το κλάμα θα βγεί μιά χαρά σαν το καινούργιο πρωί.. ::hug.::
Ιχνηλάτης
15-09-2008 @ 02:13
Φθινοπώριασε φίλε Δημήτρη και βγαίνουν τα ωραία!!
φραγκοσυριανος
15-09-2008 @ 02:40
Ήρθες καθώς έρχεται ο κομήτης
μα έφυγες πάλι και δε θα ξαναρθείς
το λόγια σου μαζεύω τώρα δυστυχής
όπως τα ψίχουλα συλλέγει ο σπουργίτης

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΟΟΟ... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
nuxtolouloudo
15-09-2008 @ 03:32
Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους...
Μια γλυκιά μελαγχολία αναβλύζει το όμορφο ποίημα σου Δημήτρη....
Μα μ' ενα περίεργο τρόπο δεν ρίχνει την διάθεση σ' όποιον το διαβάσει.......
Πανέμορφο.... ::yes.::
ftx
15-09-2008 @ 04:17
το κάρβουνο είχε να κάνει με τη μαυρίλα
no offence
**Ηώς**
15-09-2008 @ 05:09
Είναι ιδιαίτερη η μελαγχολία του φθινόπωρου!
::up.:: ::kiss.::
Flake
15-09-2008 @ 05:45
γλυκό του κουταλιού Ιππαρχε μου έτσι το νιώθω το ποίημά σου
ΦΙΛΩΝ
15-09-2008 @ 06:22
Η αγάπη είναι χαρά και λύπη μαζί!
peiraiotissa
15-09-2008 @ 06:42
το λόγια σου μαζεύω τώρα δυστυχής
όπως τα ψίχουλα συλλέγει ο σπουργίτης

Δεν έχει νόημα...κι εγώ τα μάζευα...πάμε γι άλλα Μήτσο!!!!!!!!!!! ::yes.::
tinios
15-09-2008 @ 07:21
Γλυκά μελαγχολικό, Φθινόπωρο γαρ!!
Αστεροτρόπιο (Jeny)
15-09-2008 @ 07:44
Αν και διαφωνώ (δεν αγαπάμε μόνο μια φορά πιστεύω), μου άρεσε όπως απέδωσες τα συναισθήματα αυτού του ερχομού και του φευγιού ::rol.::
χάρης ο κύπριος
15-09-2008 @ 07:53
αποδίδεις άριστα την εναλλαγή της χαράς και της λύπης !
καρδιογράφεις φίλε μου τα πάνω και τα κάτω της ζωής !
σε χαίρομαι !
Helene52
15-09-2008 @ 10:10
Σου τα είπαν όλοι οι πριν από μένα Δημήτρη !!!!
Μελαγχολικό και γλυκίτατα Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ο !!!!!!
Την καλησπέρα μου και καλή εβδομάδα ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Ουτοπία
15-09-2008 @ 12:19
Υπέροχα θλιμμένο. ::hug.::
Xωρολάτρης
15-09-2008 @ 13:02
Πολύ ωραιο Δημήτρη!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο