| |
Τα βλέφαρα σου μια φωτιά κρύα σαν το ποτάμι
κι οι φωτεινές παρέες μου χώμα μες την παλάμη..
Αέρας φύσηξε βαρύς και πώς να σας κρατήσω
συγγνώμη που δεν μπόρεσα, κάνω και πάλι πίσω...
Χαμένη μες τα χρώματα του ήλιου και της νιότης
μετράω την αγάπη σου σαν να τανε της πρώτης...
Βρίσκομαι και παλεύομαι να σας μαζέψω πάλι
μα είναι τόσο άνιση και άσχημη η πάλη...
Θα σας αφήσω εδώ κοντά, να σας ξανακοιτάξω
το χώμα αυτό της λύπης μου για πάντα να αλλάξω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
