| |
| | Βραχνάς τα πανωσέντονα |  | | |
Βραχνάς τα πανωσέντονα με απόχρωση ονείρου
και το φιλί σου πύρινο σαν λαίλαπα φωτιάς,
μα συ κατοχυρώθηκες στ’ ανένταχτα του απείρου
ν’ αναλωθείς σε μια σκιά θεόρατης ιτιάς
Φραγμένο το ανηφόρι σου για νύχτες που απομένουν
που ανάψαν χίλια σ’ αγαπώ, να κάψουν λυτρωμούς,
όσοι δεν πήγαν σε ουρανούς μες στις χαράδρες μένουν
να εξευμενίσουνε Θεούς σε απάνθρωπους βωμούς
Κι εσύ μιας μοίρας το χτικιό, που τ’ όνειρό της ράβει
να ντύσει μες στο αγιάζι της αρχαίο ναυαγό,
σαν Αργοναύτης που έψαχνε ουράνιο καράβι
μα χάθηκε, κι αργότερα έχασε την Αργώ
Ροβόλαγες ψελλίζοντας μια φούγκα απ’ τα ωδεία
που απλώνονταν στις σκέψεις μας σαν Ζέφυρου πνοή
Τιτάνες κατασκεύαζες γι’ αντίπαλους του Δία
κι απ’ τις πληγές εγκλώβιζες πανάρχαια βοή
Πήρανε μ’ επανάσταση τα ουράνια επί τέλους
με το φεγγάρι ολόγιομο έτοιμο να εκραγεί
το σύνθημά τους δίνανε να’ρθεί η αρχή του τέλους
άρυθμες νύχτες σκοτεινές, και με ρυθμό η γη
Μα ενώ με σκόρπιζε η νυχτιά , μου ‘λεγες να μη φύγω
να επουλωθούνε οι πληγές που μέναν ανοιχτές,
δεν σ’ άκουσα και χάθηκα, μα λείπει ακόμα λίγο,
απ’ την ρωγμή του αύριο, η γραντζουνιά του χτες
Βραχνάς τα πανωσέντονα στους ύπνους της αβύσσου
κι ενώ μιλούσαν οι βαλτοί, γι’ απέθαντη σοδειά,
χτυπήσαμε ν’ ανοίξουνε πύλες του Παραδείσου,
κι ακούστηκε απ’ την Κόλαση: «καλώς τα, τα παιδιά»
18.09.08
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | | |
|
margokap
17-09-2008 @ 14:44 | .............. η καλημερα ............... πιανει τοπο...................με το καλο η ανατολη.......................... | | echo
17-09-2008 @ 14:44 | Εξαιρετική ποίηση!!! | | sofianaxos
17-09-2008 @ 14:51 | Πολυ δυνατό!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Καλησπέρα | | georgeabout
17-09-2008 @ 17:59 | Υπέροχος iviko.
Μπράβο σου | | iokasth
17-09-2008 @ 23:39 | Καλημέρα iviko ΥΠΕΡΟΧΕ!!.
Αποστομώνεις...
ΝεφΕλλη | | Ιππαρχος
18-09-2008 @ 00:03 | Όντως αποστομώνεις... | | ftx
18-09-2008 @ 02:13 | άντε τώρα να σε καταλάβω
έχεις κάτι σε πυρηνική φυσική; | | peiraiotissa
18-09-2008 @ 03:21 | Μα ενώ με σκόρπιζε η νυχτιά , μου ‘λεγες να μη φύγω
να επουλωθούνε οι πληγές που μέναν ανοιχτές,
δεν σ’ άκουσα και χάθηκα, μα λείπει ακόμα λίγο,
απ’ την ρωγμή του αύριο, η γραντζουνιά του χτες
Τ Ι Υ Π Ε Ρ Ο Χ Ε Σ Φ Ρ Α Σ Ε Ι Σ!!!!!!!!!ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ!!!!!!!!!!! | | Ανδρομάχη
18-09-2008 @ 06:34 | παντα ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ!
::blush.:: | | ivikos
18-09-2008 @ 07:54 | στιχοφιλαράκια μου
ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ!!
Ευτύχη: τόσο δυσνόητο είναι;(όχι από πυρηνική τίποτα ,έχω αλλεργία με τα νετρόνια)
καλό σας βράδυ | | heardline
18-09-2008 @ 12:33 | Μα ενώ με σκόρπιζε η νυχτιά , μου ‘λεγες να μη φύγω
να επουλωθούνε οι πληγές που μέναν ανοιχτές,
δεν σ’ άκουσα και χάθηκα, μα λείπει ακόμα λίγο,
απ’ την ρωγμή του αύριο, η γραντζουνιά του χτες
Αυτό το θεωρώ φοβερότατο, όλο βέβαια είναι πολύ καλό!!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
