| |
Θα σκαρφαλώσω στο βουνό που οδηγεί στη λήθη
Θα πάρω ψύχραιμα τη στράτα που οδηγεί στη λησμονιά
Είναι ένα μέρος , λέν, μετά την καταχνιά
Φτάνεις εκεί ακολουθώντας κάποιο παραμύθι…
Νεράιδες, ξωτικά και χίμαιρες
Δράκοι , πρίγκιπες, κραυγές και φωτιές
Κι άλογα ανάστατα και θολές ματιές
Ορίζουν τις πατημασιές σου τις ανήμερες…
Κι ανεβαίνεις σε αντίξοες συνθήκες περπατώντας
Ομίχλη, χάος, γκρεμοί και μονοπάτια απάτητα
Σε βγάζουν από εκεί που έχεις ορίσει να φτάσεις μα προχωράς ασταμάτητα
Και μαθαίνεις να αντέχεις, το φωτεινό αστέρι ακολουθώντας…
Είναι ο νους σου, που λάμπει και νικάει
Είναι η πιο απλή από όλες τις εξηγήσεις
Κι είναι η συνοχή πιο δυνατή από τις παραισθήσεις
Κι η ασπίδα, που οδηγεί εκεί όποιον με τα φαντάσματα να παλέψει τολμάει…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
