Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν άλλαξε χρώμα...απλά χιονίζει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130447 Τραγούδια, 269375 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν άλλαξε χρώμα...απλά χιονίζει
 Στον Κώστα Νησιώτη με την ελπίδα να ξαναγίνει πίνακας
 
Δεν άλλαξε χρώμα...απλά χιονίζει

Ένα λευκό περιστέρι
ράμφισε το τζάμι σου
και βρέθηκε ο ουρανός όλος
μέσα στα χέρια σου.
Ακόμη και ο Τέρνερ θα ζήλευε
τα ηλιοβασιλέμματά
που έβαψε η ποίησή σου
στα φτερά του.
Σφύριζες εσύ την αγάπη σου.
Μ’ ερωτικά πετάγματα
αντιλαλούσε με χάρη
τον έρωτά του.
Έγινες πίνακας στο πεντακάθαρο τζάμι.
Σημείο λήξεως
στης ζωής σου τα φαύλα.
Ο τέλειος έρωτας
τελεία και παύλα.


Ένα μαύρο περιστέρι
ράμφισε το τζάμι σου
και χάθηκε η γή όλη
κάτω απ’τα πόδια σου.
Ακόμη και ο Ρίτσος θα ζήλευε
τους αποχαιρετισμούς
που έγραψε το πικρό σου το δάκρυ.
Κι από ζωγράφος λόγιος
σκιρτημάτων καρδίας
έγινες κουκκίδα στο τζάμι
σημείο στίξεως,
τελεία στην άκρη.

Περιμένεις στο τζάμι φίλε μου...
Να δεις το περιστέρι ν’ασπρίζει...
Άρχισε να χιονίζει φίλε...
Κουράγιο...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αγάπα και κάνε ότι θέλεις
 
κώστας νησιώτης
20-09-2008 @ 00:07
Φιλε μου, μου το εστειλες για προεσκόπιση εν τουτοις η συγκίνηση παραμένει αμείωτη. Ως ποίημα ειναι, κατα την ταπεινη μου γνώμη, το καλύτερο που εχεις γράψει. Ως δείγμα αγάπης και φιλίας, απαράμιλλο.
Είναι η καλύτερη δυνάμωση που είχα τελευταία και που έρχεται στις πιο δυσκολες ημερες της ζωής μου, και αυτης των παιδιών μου.
Ειθε ο Θεός να σου χαρίζει πάντα τέτοια έμπνευση.
justawoman
20-09-2008 @ 00:08
"Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
που θυμάσαι και θυμάμαι
τίποτα δε χάθηκε ακόμα
όσο ζούμε και πονάμε
χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε"
(Μ. Γκανάς)

Χάρη, είσαι αστέρι!
Άθη Λ.
20-09-2008 @ 00:14
Χάρη, είναι θαυμάσιο το ποίημα.. για ένα θαυμάσιο χαρακτήρα σαν τον Κώστα Νησιώτη και άνθρωπο...
sofianaxos
20-09-2008 @ 00:19
Εξοχο και συγκηνιτικό ποίημα από έναν μεγάλο ποιητή σ εναν άλλον επίσης μεγάλο!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::

Καλημέρα και στούς δυό σας
χάρης ο κύπριος
20-09-2008 @ 00:20
Κώστα μου, φίλε αγαπημένε,
σε χαιρετώ και σε ασπάζομαι.
Παρακαλώ να έρθει η ώρα
να ζωγραφίσεις ξανά τον Τέρνερ που αγαπάς
επάνω στα φτερά του λευκού σου περιστεριού...
Την αγάπη μου σε όλους σας !
χάρης ο κύπριος
20-09-2008 @ 00:24
Στέλλα μου αν το πιστεύεις
τόσο πολύ μου αρέσει αυτό το τραγούδι
που βάζω τα παιδιά μου
και κάνουν τον Γεράσιμο Ανδρεάτο...
Σας ευχαριστώ όλους !
bj-counter
20-09-2008 @ 00:36
Περιμένεις στο τζάμι φίλε μου...
Να δεις το περιστέρι ν’ασπρίζει...
Άρχισε να χιονίζει φίλε...
Κουράγιο...
------------------------------------------------------------------------------------
Den kanw kai tipota allo Xarh...
Mono kouragio...olo kouragio...ws pote kouragio?

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
LILA KIRA
20-09-2008 @ 00:46
Περιμένεις στο τζάμι φίλε μου...
Να δεις το περιστέρι ν’ασπρίζει...
Άρχισε να χιονίζει φίλε...
Κουράγιο...

::yes.:: ::hug.::
TAS
20-09-2008 @ 01:43
Μια κουκκίδα , ένα σημείο στίξεως, μια τελεία στην άκρη
του ποιηματός σου ,το δικό μου σχόλιο, φίλε Χάρη!
Ιππαρχος
20-09-2008 @ 02:23
Ρε Χάρη τι ψυχή έχεις?! Να'σαι καλά φίλε μου..
heardline
20-09-2008 @ 02:43
Καλημέρα φίλε μου Χάρη, πολύ ωραίες οι γραφές σου!!!

Σημεία στίξεως και αναφοράς οι ροηφόρες της ποίησης, πινελιές σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τέλειο.
Nefeligeretis
20-09-2008 @ 02:48
Χάρη, και γω το θεωρώ αν όχι το καλύτερο,
σίγουρα ένα από τα πιο καλά που έχεις γράψει.
Μπράβο!
maria_sketo
20-09-2008 @ 03:54
πολυ συγκινητικο...μπραβο χαρη
ALYZIOS
20-09-2008 @ 04:01
ΜΕ ΤΑS... ::yes.:: ::up.::
ΑΝΤΗΣ
20-09-2008 @ 05:04
Υπεροχο Χαρη
νασαι παντα καλα
solminoraki
20-09-2008 @ 06:56
΄΄Περιμένεις στο τζάμι φίλε μου...
Να δεις το περιστέρι ν’ασπρίζει...
Άρχισε να χιονίζει φίλε...
Κουράγιο... ΄΄

τα σέβη μου
::theos.::
φραγκοσυριανος
20-09-2008 @ 07:29


Ένα μαύρο περιστέρι
ράμφισε το τζάμι σου
και χάθηκε η γή όλη
κάτω απ’τα πόδια σου.
Ακόμη και ο Ρίτσος θα ζήλευε
τους αποχαιρετισμούς
που έγραψε το πικρό σου το δάκρυ.
Κι από ζωγράφος λόγιος
σκιρτημάτων καρδίας
έγινες κουκκίδα στο τζάμι
σημείο στίξεως,
τελεία στην άκρη.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ... ::up.:: ::theos.:: ::up.::
Xωρολάτρης
21-09-2008 @ 02:37
Χάρη..είσαι πραγματικά σπάνιος άνθρωπος..Η καλαισθησία της σκηνής που έφτιαξες για τον αγαπημένο μας φίλο είναι ξεχειλίζουσα από αγάπη..Και αυτο με τρελαίνει..Αυτο ειναι το βαθύτερο νόημα αυτού του΄σιωπηλού κόσμου που φτιάξαμε όλοι μαζί εδω μέσα πιστεύω..Η επαφή..το χάδι..η θέση μου και η θέση σου που ίδια με του καθένα θα ναι..Απο κει μέσα βγαίνει η ατόφια αληθινή ποίηση και όχι από το χαρτί και τον στυλό της γραφής της..Χωρίς λόγια σε χειροκροτώ και σε σκέφτομαι!Αληθινέ μου!
Ναταλία...
21-09-2008 @ 03:48
Χάρη θαυμάζω τη γραφή σου και η αφιέρωση σου υπέροχη σε έναν υπέροχο χαραχτήρα . ::theos.::
Mικρουλι
21-09-2008 @ 13:17
Υπεροχο!!
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Ελένη Καιγή
23-09-2008 @ 03:33
Χάρη! Πανέμορφες οι χιονονιφάδες σου! όπου νά 'ναι θα επιστρέψω κι εγώ... σαν τα χιόνια που λέμε.
Ιχνηλάτης
23-09-2008 @ 11:42
Δεν υπάρχουν λόγια, εδώ και καιρό και για σένα Χάρη και γι α τον Κώστα!!
::no.:: ::no.:: ::no.::
nirbana
01-10-2008 @ 14:10
::angel.:: ::angel.:: ::angel.::
δυστυχώς χτυπάω αλλά δε μου βγάζει άλλα αγγελάκια....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο